IN SEARCH
Chapter 56 -- FINALE
Marami nang nangyari…
Marami rin ang nagbago at maraming nanatili sa orihinal nitong anyo…
Maraming umalis ngunit marami ring dumating…
I just found myself reminiscing again from my highschool days…
Tinitignan ko yung graduation pictures namin. Sa dinami dami ng pictures, yun yung gusto kong balikan eh… Wala lang… natripan ko lang… ^^
Ang ganda ko pala talaga? Haha!!! Not kidding… XP
I glanced on one photo at the last page of the album…
Yung picture namin ni Jared… Ang saya ko dito oh… Ngiting ngiti… Aiyeee…
Yung time na yun, ok na kami eh… ^__^
I finally be able to smile this wide… ^______________________________^
Marami na nga kasing nangyari at lahat yun napagdaanan ko nang hindi ako sumusuko.
Until the end, I stayed strong…
At sa wakas!!! Tapos na ang mga pagdurusa ko! Bwahaha!!!
<phone ringing >
“Hello babe! Missed me?”
“Si-- Ewan ko sayo!!! Hmpf! Tampo ako! Bleeh!” Dumila pa nga! Akala mo naman makikita nya.. haha!!! Di pa din nagbabago yung tawag sakin ni Zeke… Hanggang ngayon ba naman??? Tsss…
“Sunduin nyo ko ngayon…”
“What?!” Tama ba ako ng dinig?
“I said, fetch me here… Ngayon na.” Tsk.. Makapag-utos?! Teka?! Ano raw? sunduin siya??? Anong oras na ah?! Past 9 na kaya…
“Te-te-teka! Nasan ka na ba???!!!”
“Nandito na sa airport. Hinihintay kayo… hehe!!!”
“Ok bye! Sige.”
May sasabihin pa yata sana siya kaya lang binabaan ko na siya ng phone. Tae naman ‘to si Zeke. di man lang magpasabi a day before siya bumalik. Tapos ngayon, tatarantahin nya kami. Parang baliw lang eh. Tsss…
Alright… another 4 years had passed at mga nakagraduate na kami sa mga kanya kanya naming course. OHA! Ang galing noh?!
Si Zeke naman ngayon pa lang uuwi ng Pinas ever since umalis sya. Naka-graduate na rin yata sya eh. Ayaw nya raw kasing bumalik dito nang ganun kaaga dahil baka hindi na siya bumalik sa America at dito na lang magstay…
Tsaka baka daw lalong hindi siya makabalik dahil baka daragin daw namin siya after nung mga kalokohang nagawa niya…
Uhmmm… May point din naman siya… hehe… Joke lang… Mahal ko naman yan si Zeke kahit ganyan yan eh… But not beyond as friends… Ewan ko… Ganun lang talaga eh… At alam na rin naman nya yun dahil naging open ako sa kanya.
Tumawag siya nung after ng graduation namin para icongratulate ako then I started apologizing to him na kahit anong gawin ko, di ko talaga siya makita sa kung anong gusto niyang makita ko sa kanya.
Siguro nga, I like him, hanggang crush lang, hanggang super close friend, hanggang special guy friend, pero hanggang dun lang. Hindi na umabot pa sa sukdulan.
Natanggap naman na niya eh. Eto pa nga yung linya nya nung time na yun eh:
“Sorry din babe. Yeah! Matagal ko nang tinatanggap yun at sa mga nasabi mo sakin ngayon, I guess natanggap ko na ng buong buo, pero please naman… Wag mo naman sanang pinaulit-ulit yung word na ‘FRIEND’ diba? Kasi alam mo yun, kahit tanggap ko na, masakit kaya?! Haha!”
Diba? Nakuha nya pang magjoke? Pero I know nasaktan din naman siya… Kasi parang na busted ko siya eh. Actually hindi nga parang, kasi na-busted ko talaga siya.
Enough with that…
Tawagan ko muna si Jared…
“Hottieeee…… Sunduin mo ko ngayon pleaseee…. May pupuntahan tayo…”
“Call me paps ok? San naman tayo pupunta? Date?”
“Eeew… Kuya na lang?! haha!!! Sira! Sa airport tayo! Dadating yung bestfrienemy mo!”
“Tsss… Sige 10 minutes.”
Binaba nya na yung phone…
Are you guys wondering kung friends pa din sila o enemy na?
Mag-guess kayo… ^^
…
…
…
Give up na???
They are still bestfriends…
At mas naging close pa sila…
Iba kasi umintindi si Jared eh… Napaka-mature nya mag-isip at masyado siyang mapag-paraya… Di ba nga? Maging ako, nagawa nyang ipamigay? Haha!!!
Pero totoo… Malawak ang pang unawa ni Jared at yun ang gusto ko sa kanya… napatawad din naman niya si Zeke…
Alam ko nga nagkaron pa sila ng moment 2 years ago… 2nd year college pa lang kami, sem break nun. Ok na sila kaya nagbakasyon si Jared kina Zeke. At ang kwento sakin ni Zeke, sa sobrang pagkamiss nila sa isa’t isa, nagsuntukan sila… haha!!! Napaka-sweet nga naman…
Hindi ko alam yung reason nila nun. Ayaw kasing i-share sakin ni Zeke… Boys’ talk daw… FINE! XP
“CHIBS!!!”
Ayan na yung sundo ko!!! Sus! Di pa nakuntento sa busina at talagang kelangang sumisigaw pa???
“Eto na!!!”
Pumasok na ako sa kotse nya…
“Oh? Si Gelo?”
Gelo na rin ang tawag nila kay Gelo… Tropa tropa na eh.. dati ako lang tumatawag sa kanya ng Gelo kasi dati Vince talaga tawag sa kanya ng karamihan… But still.. Tropa pa lang din ang may karapatang tawagin siyang Gelo…
“Nasa bar…”
“What?! Anong ginagawa nya dun?!” Lalong naningkit yung mata ni Jared. Galit? Yieee… Concerned… Haha!!!
“Ayun… Sinundo yung pasaway nyang pinsan…”
“Kahit kelan talaga yung Brent na yun… Natuto lang managalog kung saan saan na napapadpad…”
“Sus… kahit naman hindi eeh…”
Oo! Napakagala nun ni Brent! Aba’y simula nung tumuntong kami ng college akala mong nakawala sa hawla niya… Right after ng class, lalarga na yun kasama nung mga classmates nya. Napakalapitin pati ng babae… nakoo…
Ang maganda naman sa kanya, kahit ganun siya, ni hindi yan nagskip ng class… Yun nga lang napakatamad makinig… Ewan ko lang sa ibang subjects… pero kapag Intensive English class namin (classmate ko kasi siya dun…) Ay nakoo… walang ginawa kundi magdoodle sa papel… Ang boring daw kasi…
……
Tinext ko na si Gelo na sumunod na lang sa airport.
>>>Sir! Sunod k s airport. Dmtng n si Zeke the great! Haha!
<sent>
>>Yes boss!
……………………………………
Grabe ha! Pagod pa ko kasi galing pa ako sa dalawang company na pinag-aaplyan ko. Hopefully matanggap ako sa alin man sa dalawang firm na yun. BTW, management accounting yung course na natapos ko and I’m planning to take my board exam in Singapore kapag nagkaron na ako ng stable job para may sarili na akong pang tustos sa mga kailangan ko. ^^
Si paps, I mean Jared, BS ComSci ang kinuha. And to my surprise, same university din kami ng pinasukan! Bagay sa kanya. Adeek masyado sa computer eh. Haha!!! Nako! Wag ka! Bongga na ngayon yan, pinag agawan kaya siya ng mga company nung nag-apply siya ng trabaho. Totoo nga yung sinabi ng mga teachers namin noon na kadalasan, ang hindi nag-eexcel nung highschool, bumubulusok pag dating ng college.
Si Gelo naman, AB Com ang tinapos. Basta anything related sa photography or may subject na photography kinuha nya, di nya sinunod yung gusto ng tatay nya na mag-engineering siya pero ok lang naman yun kina tito, kaya ngayon, isa na siyang masasabi kong professional photographer. Actually galing siya sa photoshoot bago niya sunduin si Brent.
And atlast! We’re here…
“BABE!!! TOL!!!”
Man! Lalong gumwapo si ZEKE!!!
Shocks!!! Ang pogi talaga eeh…. ^______________________^
“Zup Red?! Pa-kiss nga! Na-miss kita eh.” Hawak niya na yung magkabilang pisngi ni Jared at nagtatangka na ngang i-kiss… Si Jared naman, todo iwas na tapos diring diri pa… haha!!!
Syempre hindi natuloy yung kiss… Utang na loob! Kilabutan naman sila! Nasa harapan nyo pa ko ooh… Haha!!!
Pagkatapos ni Jared… Sakin naman siya humarap…
Oooopsss…. Teka teka…
“Hep! Hanggang jan ka na lang…” Naka pigil yung dalawang kamay ko sa kanya… He’s so close pero buti na lang napigilan ko siya… But I still touched his abs… Yay! Haha!!!
“Bakit babe? Di mo ba ‘ko namimiss???”
Napakamot siya sa ulo nya na para bang takang-taka…
Pahawak na siya sa balikat ko pero biglang…
May umubo…
“Ahem! Hands off please.” Whew… Love you talaga paps! If I know, selos ka lang… haha!!!
And he backed off…
“Ang higpit naman masyado… Tsk.”
“Of course.” Natutuwa ako sa expression ni Jared habang tinatabla nya si Zeke. Kala mo hindi bestfriend yung kausap eeh. Haha!!!
Tinaas taasan ko naman ng kilay si Zeke na sign ng pag-agree ko kay Jared…
“Bleh…. XP” Sabay dila ko kay Zeke…
“Di mo pa rin ba ako napapatawad?” Yung lively nyang face biglang parang naging ewan. Akala mo natakluban ng langit at lupa…
Nag-puppy eyes na siya sakin…
Geez… Wag ka ngang magpa-cute pwede?! Haha!!!
“It’s just that…” Tumuro ako sa likuran nya… “Your girl… Baka pagselosan ako…”
May magandang babae kasing nakatayo sa likuran ng mga maleta… Ang ganda nya swear! Ano pa nga bang aasahan mo dito kay Zeke diba? Yan pa?! eh ang taas ng standards nya sa babae eh… Ako nga lang yata yung naligaw sa mga yun… haha!!!
Sang ayon ba kayo???
Malamang hindi… Kasi sabi nyo din naman maganda ako eh.. haha!!!
“Huh?!” Lumingon siya sa kung saan ako nakaturo…
Paglingon nya sakin… Napangiti siya yung ngiting parang sinasabing ‘Ang-ganda-noh?-syota-ko-yan smile’..
“Huh?! She’s… She’s…”
Sinenyasan nya yung girl na lumapit…
Nakoo… Parang model sa ganda!!! May gulay!!!
“She’s Rielle Tiffany Martinez…”
Sabay kindat niya… di ko alam kung sa akin ba o kay Jared eeh…
“My cousin…”
Cousin??? Weh? Di nga???
“Hello…” Nag wave siya samin. Mejo parang mahinhin siya…
“Ano babe? Pwede na siguro kitang i-hug??”
“Ahem!” Kunwaring nasamid na naman si Jared…
Tumingin si Zeke sa kanya tapos nag-puppy eyes… Ay nakoo… Haha!!!
Nakatingin pa rin sakin yung pinsan nya… tapos nginitian ako…
Shocks!!! Ganda talaga… Natitibo yata ako… haha!!!
Pagka-release sakin ni Zeke, binalikan na niya yung mga maleta nila… Kami naman ni paps… (sabi kasi ni Jared yun daw itawag ko eh… Haha!!! Mas gusto nya raw yun kesa hottie eh…) palapit na rin para tulungan sila…
Syempre, kay Rielle na ako nag-offer ng tulong. Kaya naman ni Zeke bitbitin yung mga bagahe nya eh.. ^^
Pero…
“Chibs… ako na jan…” Hinawakan ni Jared yung wrist ko, then he gently slide the handle hanggang sa siya na yung may hawak…
But still, he’s holding, with his right hand, my left wrist…
“When did you guys started dating?” Bigla na lang yun yung lumabas sa bibig ni Zeke na kala mo gulat na gulat sa nakita nya…
Zeke’s still looking at us…
“Wait… parang style ko yata yan???” Huh?! Anung pinagsasabi nito ni Zeke? Babe? Naka-shabu ka ba?
Napatingin na lang ako bigla kay Zeke kasi bigla siyang napahinto nung palakad na siya…
He’s still looking at us…
Or I guess someone behind us???
Tinignan ko lang yung facial expression ni Zeke…
Nakangisi siyang parang ewan… Kainis! Nag-wicked smile pa… Tsk…
Tapos ngumuso nguso siya na parang sinesenyasan nya kaming ‘lumingon-kaya-kayo-para- makita-nyo’…
To my surprise from what I’ve seen…
‘ANNE, SAGUTIN MO NA KASI AKO PLEASE?...’
Nakasulat sa may placard na dala ni Brent na kasalukuyang hilo pa dahil galing sa inuman…
O______________________O
Napataas ako ng kilay… ~__^
Brent?
Biglang inagaw ni Gelo yung placard at pinasa kay Brent yung bouquet of roses. Si Brent, walang pakialam sa nasa paligid nya… lutang pa isip nya eh.
Napakamot ng ulo si Gelo…
“Boss! Kelan ba magiging tayo???” Yung itsura niya, nakakunot na yung noo tapos nangangamot na ng ulo…
“Ha?!” Yun lang yung nasabi ko na may halong pagtataka pa…
Nag-flash ulit sakin yung mga nangyari noon…
FLASHBACK
“Hindi kita pwedeng ihatid sa bahay ng ganyan yang itsura mo. Magtataka si mamsi kung ano ang nangyari…”
“Eh san tayo pupunta?”
“Sa gusto mong puntahan…”
Tsss… Alam mo ba? Isa lang naman ang gusto kong puntahan ngayon eh…
Si Jared…
Si Jared pa rin…
Nag-stroll kami sandali..
Nag-uubos lang kami ng gas…
Kung saan-saan kami pumuntang mga tinda-tindahan…
Binilhan nya ako ng kung anu-anong pagkain… Alam niya kasing yun lang ang magpapakalma sakin eh. Eh dahil sa busog na ako, nagyaya na akong umuwi… hindi na naman siguro ganun kamaga yung mga mata ko at malamang tulog na sila mommy at daddy pagkauwi namin.
Instead, dun kami dumiretso sa may Treelane… Dun sa may clubhouse kung saan madalas magpractice sina Jared dati…
Naalala ko tuloy ulit yung mga panahong isasama niya ako dito para panuorin yung mga practice nila. Kasama ko pa yung pinsan nyang si Mico…
“HOY!” May sinigawan si Gelo sa hindi kalayuan…
May anino nga akong nakikitang nakatayo doon…
Papalapit yung anino sa amin…
Habang lumalapit, yung kabog ng dibdib ko, lalong bumibilis…
Lalong bumibilis hanggang nasa harapan ko na yung aninong yun…
He looked so wasted as I am…
Sino kayang mas maraming luha ang naiiyak sa aming dalawa??? Yun yung pumasok sa isip ko… Kasi tulad ko, maga na rin ang mata niya… Halos guhit na nga lang yata yung mata niya sa sobrang pagka-singkit…
“Sige Anne, maiwan ko muna kayo…” Parang may naiba sa tono ng pananalita ni Gelo. Naging seryoso na may halong pagtitimpi.
“Hindi Vince. Dumito ka lang.” Sa tono ng pananalita n Jared, hindi siya nagbibiro. Seryoso. Walang bakas ng alinlangan nyang sinabi yun…
Humigit kumulang 5 minuto din muna kaming nagtitigan. Hanggang sa dumating na sa oras na si Gelo ang bumasag ng katahimikan…
“Ano ba pre?! May sasabihin ka pa ba o wala na?! Tara na Anne!”
Susunod na sana ako kay Gelo pero may biglang sinigaw si Jared na kahit ako parang nabingi don sa sinabi nya…
“I’m asking for another chance!”
Napalingon ako at sa paglingon ko ay ang pagsabay ng tulo ng luha ko…
Yayakapin ko ba siya o hindi? Matutuwa ba ako sa kasunod niyang sasabihin?
“Nasaktan kita… Maraming beses na… Ayoko nang ulitin pa ulit yun sayo… Pero humihingi ako ng isa pang pagkakataon para patunayan sayo…”
Unti-unti siyang lumapit sa akin…
“Mali yung mga nagawa ko kaya gusto kong bumawi sayo. Alam kong hindi ko nagampanan ng maayos yung pagiging kuya ko sayo noon dahil ako pa ang nagpaiyak sayo.."
Sa tanging madilim na ilaw ng poste, nakikita ko yung expressions sa mga mata niya.
Yung sakit, panghihinayang, paghingi ng kapatawaran... Lahat yun halo-halo kong nakikita sa mga mata niya. Nangingilid na din yung luha niya.
Samantalang ako, wala akong ibang magawa kundi ang titigan siya at pakinggan siyang magsalita.
Marami pa sana akong gustong sabihin pero lahat yun biglang nawala nung siya na yung nagsalita.
"Humihingi ako ng isa pang chance para gampanan ang pagiging kuya ko sayo. Gustuhin ko mang ibalik ka sakin pero napag-isip isip kong kelangan ko na sigurong sumuko. Dahil sa nagawa kong yun sayo, naipakita kong noon pa man, di na kita kayang ipaglaban... Dahil mahina ako eh. You don't deserve someone like me, as well as I don't deserve someone like you coz you deserve a man even better than me..."
Halatang pinipigilan nyang umiyak…
Ako naman, yung luha ko parang gusto ng tumulo. Pero wala nang mailabas eeh…
Si Gelo, nakatayo lang sa gilid namin. Malamang nakikinig siya pero hangga't maaari, hindi siya nag-iinterrupt sa pag-uusap namin.
Di pa rin ako nagsasalita... Gusto ko lang siyang pakinggan...
"Ayoko nang masaktan ka Anne... That is if you can give me a second chance. Willing akong itama yun. Gagampanan ko ang pagiging kuya ko sayo. You deserve a better person, a better man... And that is not me. Kaya ngayon, ipapasa ulit kita pero sa paraang hindi na kita ulit masasaktan.”
He paused for a while… Parang may gusto siyang i-correct sa mga sinasabi nya…
“Ah.. Hindi pala ipapasa yung tamang term para dun. Ipagkakatiwala kita sa taong alam kong hindi ka sasaktan at hindi gagawin sayo yung mga nagawa ko."
Lumapit siya sakin... He held my two hands really tight... He cherished that moment na hawakan ako, kasi simula ngayon, papakawalan na niya ako.
Masakit mang tanggapin, pero eto na rin siguro yung best way para sa amin.
Unti-unti nyang niluwagan yung pagkakahawak sakin habang unti-unti kaming naglalakad papalapit kay Gelo...
Kinuha niya yung isang kamay ni Gelo, at sa panahong yun, dun na nya pinasa yung kamay ko.
He released my hands and take it to someone else who can hold me tighter...
"Alam kong mas magiging masaya ka sa kanya at mas mapapaligaya ka nya nang higit sa nagawa ko. Ano ba naman yung ilang taong napagdaanan natin kumpara sa halos buong buhay na magkasama kayo diba?"
Ang sakit sa mata… parang gusto ko kasing umiyak pero sa dami ng naiyak ko na kanina, wala na akong natitirang luha pang maibubuhos ngayon eh.
"Jared... Hindi ko alam... hindi ko alam kung ano pang sasabihin ko sayo..."
Lumapit siya sa akin.
Hinawakan niya yung dalawang balikat ko at tinitigan niya ako sa dalawang mata ko...
Hanggang sa niyakap na niya ako at hinalikan ako sa noo...
Ilang minuto rin kaming nanatiling ganun...
Hanggang sa huminto siya at lumapat yung noo niya sa noo ko. Muli, tinignan nya ako sa mga mata ko...
"Will you give me that second chance that I'm asking?"
Napapikit na lang ako. Sa pagpikit kong yun kasabay ang huling luha na pumatak sa mga mata ko na dulot ng mga sakit ng mga nangyari sa amin…
Tumango ako… Senyales ng pagkakaloob ko sa kanya ng chance na hinihingi nya…
Everybody deserves a second chance. At si Jared, he also deserves it. Anyhow, naging kuya ko pa rin naman siya and this time, paninindigan na niya ang pagiging kuya niya sa akin...
Humarap na siya kay Gelo...
Tinap nya yung balikat ni Gelo sabay sabing...
"Pre, alam kong hindi mo siya sasaktan. Alam kong ganun mo siya kamahal at handa kang gawin ang lahat para lang sa ikaliligaya niya. Sana ingatan mo siya dahil yun ang hindi ko nagawa sa kanya. Alam kong ang laki na rin ng atraso ko sayo 'tol para humingi pa ng pabor sayo. Pero huli na 'to dahil wala na akong karapatang agawin pa siya sayo..."
Tumalikod na siya...
Wala na siya ulit na sinabi...
Sa paglalakad niya, ramdam ko pa rin yung sakit na nararamdaman niya tulad ko. Pero sa ginawa niyang yun, alam kong panatag na siya...
Salamat Jared...
Alam kong napagod ka na rin eh... Tulad ko... Napapagod din pala ako...
Naramdaman ko na lang na niyakap ako ni Gelo...
Di ko alam pero parang mas masaya na ako...
This man also deserves a second chance...
Na patunayan sa akin na hindi hadlang ang pagiging magbestfriend namin para ipahayag yung tunay niyang nararamdaman para sa akin...
And now I'm willing to take chances... and I hope it will work out well...
END OF FLASHBACK
Alam ko iniisip niyo kung bakit pa nagawa yun ni Jared eh kung tutuusin that time wala na siyang problema dahil umalis na si Zeke at hinayaan na ako ni Zeke sa kanya...
Siguro dahil takot na siyang masaktan pa ulit ako at mas gugustuhin na niya ang ganito kesa tuluyan niya akong layuan... And I guess it became better kasi mas feel ko ngayon ang pagiging kuya niya... At mas minamahal ko siya... brotherly love and not erotic ok? ^^
...............................................................................................
Back to reality...
"Huy ANNE! ano na?!" Tae 'to! siya na nga lang 'tong naghihintay ng sagot, siya pa tong galit? Upakan ko kaya 'to? hahaha!!!
Nilapitan ko siya...
Padabog...
Nakakainis kaya!
Pumwesto ako sa harap niya, nakapamewang.
"Hoy ikaw VINCE ANGELO WILSON! Bakit? Nanligaw ka ba?!" Tinuon ko yung index finger ko sa dibdib nya.
Namula yata siya sa mga sinabi ko... Bwahaha!!!
Bakit? totoo naman eeh... ^^
Pa-walk out na ko. Pero echos lang yun... Pakipot effect lang...
Sabi ko na nga ba eh... Ganito gagawin niya eeh... haha! Hinatak na nga niya ako papalapit sa kanya. This time, closer...
Hawak niya pa rin ako sa kanang wrist ko...
Nilapit niya unti-unti yung mukha niya...
"Bakit? Hindi pa ba sapat yung mahigit 20 years mo akong kasama? At yung apat na taon kong paghihintay para makarecover ka jan sa HOTTIE mo?!"
Sumabat naman si Jared... "It's PAPS ok?" Nagtawanan naman sila ni Zeke at yung pinsan niya. Rielle nga ba yun?
Ako naman ngayon ang namumula sa mga sinabi niya... Nako nako ka Gelo! Ang sarap mong ipalamon talaga sa lupa! XP
“Excuse me?! Bago pa tayo tumuntong ng college, ok na kami ni paps noh?!”
“Fine! Atleast four years pa din kitang hinintay kasi sabi mo ayaw mo pa magboyfriend!”
"Ewan ko sayo! Ang labo mo talagang kausap! Akala ko pa man din na-gets mo yung sinenyas ko sayo nung competition niyo nun."
A month ago kasi meron syang sinalihang competition at ako ulit ang sinama niyang alalay... Pero this time hindi na picture ko yung sinubmit nyang piece para sa contest. Ang theme na kasi ay about sa nature eeh. Alangan namang picture ko diba? Haha!!!
Bago pa yung araw na yun, tinanong na niya ako kung pwede nang maging kami. Alam na naman niya kasi noon na hindi pa ako pumapayag makipagrelasyon kahit kanino. Kasi alam niyo yun maraming nanligaw sa akin nung college. haha! Syempre tumatanggi ako at syempre, bantay sarado din ako dito kay Gelo at kay paps. Haha! Ayos nga eh. Kinikilig naman ako... ^^
So ayun... Na feel na nya siguro na yun na yung right time para tanungin ako but unfortunately, di muna ako sumagot kasi ang sabi ko, pag-iisipan ko muna.
At dumating nga yung araw ng competition na buo na nga yung loob kong sabihin yun...
Eh kaso walang pagkakataon kasi buong byahe akong tulog at pagdating namin dun, pinatawag na siya kaya ang naisip ko, "Saka na nga lang pag nasa stage na siya..."
Kaya naman nung inaawardan na siya, sakto namang tumingin siya sa akin at sumenyas ako ng heart shape... tapos ginawa kong parang telescope para maging dalawang 'O' na magkadikit... 'OO'
"Alin dun? Yung heart shape? Eh ganun yung mga sinesenyas sakin ng mga chics kapag nakikita nila ako sa stage eh. Haha! Tsaka yung mga katabi mo nun, ginaya ka." Bastos talaga ‘to?! At may gana pang mang-inis? XP
So hindi niya nakita? Kainis! Eh ang sweet sweet ko pa naman sa kanya nung pagkatapos nun. Ano yun? Kami na pala pero hindi niya alam?! Kainis!
"May isa pa akong sinenyas pagkatapos nun?"
"Alin? Yung telescope?" Nginitian nya ako nang nakakaloko...
Bwiset! Di ako natutuwa! XP
HINDI YUN TELESCOPE!!!
Ayoko na! Napapahiya na kaya ako?! Sobra na akong bumabaon sa lupa oh...
Nag decide na akong mag-walk-out...
And suddenly I felt his hands around my waist...
"You really are a walk-out princess..." Then he smiled a wicked smile... "I know... I should know… I just wanna greet you..."
Binaligtad niya yung placard na hawak niya kanina pa... 'HAPPY FIRST MONTHSARY BOSS'
"Happy monthsary BOSS... Ayos ba yung pakulo ko?"
And then hinalikan niya ako sa noo in front of all those people sa airport...
Sa harap nina Zeke, Rielle at Jared... at Brent na wala sa katinuan…
It’s embarrassing... but hey! it's sweet...
Yieeee…. Kinikilig ako!!!!!!!!!!!!
My ghawd!!!
Ako pala ang nakalimot???!!! TT_TT Sorry sir…
Babawi ako…
Hinawakan na niya ako sa pisngi ko…
Hinawakan ko rin siya…
“Kahit kelan talaga SIR ang WEAK mo!”
Tapos nag-smack ako sa kanya sa lips… hehehe!!! Natututo na akong mag-first move… hahaha!!!
Ayan bawi na ko! ^^
“Ehem! Ehem! May kasama yata kayo… Tsk… 1 month na pala… di man lang ako sinabihan… Nakakasama naman ng loob ooh… Di sana nakauwi ako kaagad… Para nauna ako…” *evil grin* Tsk… nagparinig na si Zeke… Aba’y loko talaga ‘to… Abnormal ka talaga kahit kelan.. Tsk.
“Errrrm…… Hoy chibs! Mahiya ka naman. Nasa harap mo pa ako.” Isa pa ‘tong sumabat. Hehe… tinignan ko ng masama si Jared… Nakoo… Ganyan yan… Walang moment na lumalandi ako nang hindi niya bino-brought up ang aming nakaraan… haha!!!
Pero syempre, wala na sa amin yun… Dati siguro parang nagkakaroon ng awkward moments pero sa tagal na panahon na naman bang lumipas eeh parang nagiging biruan na lang, nakasanayan na. Pero minsan pinagseselosan siya ni Gelo eeh… Parang timang lang.. haha!!!
Swear! Wala na talaga kaming ganung feelings ni Jared para sa isa’t isa… Hangga’t maaari nga sana naging real brothers and sisters na lang kami eeh…
“Ah ‘tol! Wag ka nang makigulo jan.” tinawag ni Zeke si Jared…
“Rielle, si Jared. Jared, si Rielle… Shake hands kayo dali…”
At ang mokong… mukhang bumabawi… May nirereto agad kay Jared… At mas safe… Kasi pinsan nya… Wala ng way para mag-agawan ulit sila… ^_____^
Infairness… maganda talaga si Ate… pero mukhang mas bata samin eeh..
Tumingin sakin si Zeke at nag-wink… Tsk tsk… Kuleet mo talaga kahit kelan… ^^
“Yieeeeeeeeeeeeeeeee……” Sabay sabay kami… Eto naman si paps, walang space sa mukha ang hindi namumula…
“Tumigil nga kayo jan…” Ayan nakoo… haha!!! Pinaniningkitan na naman kami ng mata niya… haha!!!
Sarap tusukin eeh…
“Aheeerrrrm…”
Yung kanina pa nakahawak sa bewang ko mukhang nasasamid na…
“Boss?...” si Gelo mukhang nainip.. Napatingin ulit ako sa kanya…
“Yes sir?”
“You think I’m weak???”
Bigla na lang niya akong inikot habang nakahawak sa waist ko…
Hanggang sa nakatouch na yung mga kamay ko sa chest nya at nakayakap na siya sakin…
Then he slowly bowed his head…
Touched my face with his hands…
Then his lips touched mine… He gently kissed me…
Slow…
Passionate…
Filled with love…
As it is my first time being caressed with the one I love from my present until the end of forever…
Marami nang nangyari…
Marami rin ang nagbago at maraming nanatili sa orihinal nitong anyo…
Maraming umalis ngunit marami ring dumating…
I just found myself reminiscing again from my highschool days…
Tinitignan ko yung graduation pictures namin. Sa dinami dami ng pictures, yun yung gusto kong balikan eh… Wala lang… natripan ko lang… ^^
Ang ganda ko pala talaga? Haha!!! Not kidding… XP
I glanced on one photo at the last page of the album…
Yung picture namin ni Jared… Ang saya ko dito oh… Ngiting ngiti… Aiyeee…
Yung time na yun, ok na kami eh… ^__^
I finally be able to smile this wide… ^______________________________^
Marami na nga kasing nangyari at lahat yun napagdaanan ko nang hindi ako sumusuko.
Until the end, I stayed strong…
At sa wakas!!! Tapos na ang mga pagdurusa ko! Bwahaha!!!
<phone ringing >
“Hello babe! Missed me?”
“Si-- Ewan ko sayo!!! Hmpf! Tampo ako! Bleeh!” Dumila pa nga! Akala mo naman makikita nya.. haha!!! Di pa din nagbabago yung tawag sakin ni Zeke… Hanggang ngayon ba naman??? Tsss…
“Sunduin nyo ko ngayon…”
“What?!” Tama ba ako ng dinig?
“I said, fetch me here… Ngayon na.” Tsk.. Makapag-utos?! Teka?! Ano raw? sunduin siya??? Anong oras na ah?! Past 9 na kaya…
“Te-te-teka! Nasan ka na ba???!!!”
“Nandito na sa airport. Hinihintay kayo… hehe!!!”
“Ok bye! Sige.”
May sasabihin pa yata sana siya kaya lang binabaan ko na siya ng phone. Tae naman ‘to si Zeke. di man lang magpasabi a day before siya bumalik. Tapos ngayon, tatarantahin nya kami. Parang baliw lang eh. Tsss…
Alright… another 4 years had passed at mga nakagraduate na kami sa mga kanya kanya naming course. OHA! Ang galing noh?!
Si Zeke naman ngayon pa lang uuwi ng Pinas ever since umalis sya. Naka-graduate na rin yata sya eh. Ayaw nya raw kasing bumalik dito nang ganun kaaga dahil baka hindi na siya bumalik sa America at dito na lang magstay…
Tsaka baka daw lalong hindi siya makabalik dahil baka daragin daw namin siya after nung mga kalokohang nagawa niya…
Uhmmm… May point din naman siya… hehe… Joke lang… Mahal ko naman yan si Zeke kahit ganyan yan eh… But not beyond as friends… Ewan ko… Ganun lang talaga eh… At alam na rin naman nya yun dahil naging open ako sa kanya.
Tumawag siya nung after ng graduation namin para icongratulate ako then I started apologizing to him na kahit anong gawin ko, di ko talaga siya makita sa kung anong gusto niyang makita ko sa kanya.
Siguro nga, I like him, hanggang crush lang, hanggang super close friend, hanggang special guy friend, pero hanggang dun lang. Hindi na umabot pa sa sukdulan.
Natanggap naman na niya eh. Eto pa nga yung linya nya nung time na yun eh:
“Sorry din babe. Yeah! Matagal ko nang tinatanggap yun at sa mga nasabi mo sakin ngayon, I guess natanggap ko na ng buong buo, pero please naman… Wag mo naman sanang pinaulit-ulit yung word na ‘FRIEND’ diba? Kasi alam mo yun, kahit tanggap ko na, masakit kaya?! Haha!”
Diba? Nakuha nya pang magjoke? Pero I know nasaktan din naman siya… Kasi parang na busted ko siya eh. Actually hindi nga parang, kasi na-busted ko talaga siya.
Enough with that…
Tawagan ko muna si Jared…
“Hottieeee…… Sunduin mo ko ngayon pleaseee…. May pupuntahan tayo…”
“Call me paps ok? San naman tayo pupunta? Date?”
“Eeew… Kuya na lang?! haha!!! Sira! Sa airport tayo! Dadating yung bestfrienemy mo!”
“Tsss… Sige 10 minutes.”
Binaba nya na yung phone…
Are you guys wondering kung friends pa din sila o enemy na?
Mag-guess kayo… ^^
…
…
…
Give up na???
They are still bestfriends…
At mas naging close pa sila…
Iba kasi umintindi si Jared eh… Napaka-mature nya mag-isip at masyado siyang mapag-paraya… Di ba nga? Maging ako, nagawa nyang ipamigay? Haha!!!
Pero totoo… Malawak ang pang unawa ni Jared at yun ang gusto ko sa kanya… napatawad din naman niya si Zeke…
Alam ko nga nagkaron pa sila ng moment 2 years ago… 2nd year college pa lang kami, sem break nun. Ok na sila kaya nagbakasyon si Jared kina Zeke. At ang kwento sakin ni Zeke, sa sobrang pagkamiss nila sa isa’t isa, nagsuntukan sila… haha!!! Napaka-sweet nga naman…
Hindi ko alam yung reason nila nun. Ayaw kasing i-share sakin ni Zeke… Boys’ talk daw… FINE! XP
“CHIBS!!!”
Ayan na yung sundo ko!!! Sus! Di pa nakuntento sa busina at talagang kelangang sumisigaw pa???
“Eto na!!!”
Pumasok na ako sa kotse nya…
“Oh? Si Gelo?”
Gelo na rin ang tawag nila kay Gelo… Tropa tropa na eh.. dati ako lang tumatawag sa kanya ng Gelo kasi dati Vince talaga tawag sa kanya ng karamihan… But still.. Tropa pa lang din ang may karapatang tawagin siyang Gelo…
“Nasa bar…”
“What?! Anong ginagawa nya dun?!” Lalong naningkit yung mata ni Jared. Galit? Yieee… Concerned… Haha!!!
“Ayun… Sinundo yung pasaway nyang pinsan…”
“Kahit kelan talaga yung Brent na yun… Natuto lang managalog kung saan saan na napapadpad…”
“Sus… kahit naman hindi eeh…”
Oo! Napakagala nun ni Brent! Aba’y simula nung tumuntong kami ng college akala mong nakawala sa hawla niya… Right after ng class, lalarga na yun kasama nung mga classmates nya. Napakalapitin pati ng babae… nakoo…
Ang maganda naman sa kanya, kahit ganun siya, ni hindi yan nagskip ng class… Yun nga lang napakatamad makinig… Ewan ko lang sa ibang subjects… pero kapag Intensive English class namin (classmate ko kasi siya dun…) Ay nakoo… walang ginawa kundi magdoodle sa papel… Ang boring daw kasi…
……
Tinext ko na si Gelo na sumunod na lang sa airport.
>>>Sir! Sunod k s airport. Dmtng n si Zeke the great! Haha!
<sent>
>>Yes boss!
……………………………………
Grabe ha! Pagod pa ko kasi galing pa ako sa dalawang company na pinag-aaplyan ko. Hopefully matanggap ako sa alin man sa dalawang firm na yun. BTW, management accounting yung course na natapos ko and I’m planning to take my board exam in Singapore kapag nagkaron na ako ng stable job para may sarili na akong pang tustos sa mga kailangan ko. ^^
Si paps, I mean Jared, BS ComSci ang kinuha. And to my surprise, same university din kami ng pinasukan! Bagay sa kanya. Adeek masyado sa computer eh. Haha!!! Nako! Wag ka! Bongga na ngayon yan, pinag agawan kaya siya ng mga company nung nag-apply siya ng trabaho. Totoo nga yung sinabi ng mga teachers namin noon na kadalasan, ang hindi nag-eexcel nung highschool, bumubulusok pag dating ng college.
Si Gelo naman, AB Com ang tinapos. Basta anything related sa photography or may subject na photography kinuha nya, di nya sinunod yung gusto ng tatay nya na mag-engineering siya pero ok lang naman yun kina tito, kaya ngayon, isa na siyang masasabi kong professional photographer. Actually galing siya sa photoshoot bago niya sunduin si Brent.
And atlast! We’re here…
“BABE!!! TOL!!!”
Man! Lalong gumwapo si ZEKE!!!
Shocks!!! Ang pogi talaga eeh…. ^______________________^
“Zup Red?! Pa-kiss nga! Na-miss kita eh.” Hawak niya na yung magkabilang pisngi ni Jared at nagtatangka na ngang i-kiss… Si Jared naman, todo iwas na tapos diring diri pa… haha!!!
Syempre hindi natuloy yung kiss… Utang na loob! Kilabutan naman sila! Nasa harapan nyo pa ko ooh… Haha!!!
Pagkatapos ni Jared… Sakin naman siya humarap…
Oooopsss…. Teka teka…
“Hep! Hanggang jan ka na lang…” Naka pigil yung dalawang kamay ko sa kanya… He’s so close pero buti na lang napigilan ko siya… But I still touched his abs… Yay! Haha!!!
“Bakit babe? Di mo ba ‘ko namimiss???”
Napakamot siya sa ulo nya na para bang takang-taka…
Pahawak na siya sa balikat ko pero biglang…
May umubo…
“Ahem! Hands off please.” Whew… Love you talaga paps! If I know, selos ka lang… haha!!!
And he backed off…
“Ang higpit naman masyado… Tsk.”
“Of course.” Natutuwa ako sa expression ni Jared habang tinatabla nya si Zeke. Kala mo hindi bestfriend yung kausap eeh. Haha!!!
Tinaas taasan ko naman ng kilay si Zeke na sign ng pag-agree ko kay Jared…
“Bleh…. XP” Sabay dila ko kay Zeke…
“Di mo pa rin ba ako napapatawad?” Yung lively nyang face biglang parang naging ewan. Akala mo natakluban ng langit at lupa…
Nag-puppy eyes na siya sakin…
Geez… Wag ka ngang magpa-cute pwede?! Haha!!!
“It’s just that…” Tumuro ako sa likuran nya… “Your girl… Baka pagselosan ako…”
May magandang babae kasing nakatayo sa likuran ng mga maleta… Ang ganda nya swear! Ano pa nga bang aasahan mo dito kay Zeke diba? Yan pa?! eh ang taas ng standards nya sa babae eh… Ako nga lang yata yung naligaw sa mga yun… haha!!!
Sang ayon ba kayo???
Malamang hindi… Kasi sabi nyo din naman maganda ako eh.. haha!!!
“Huh?!” Lumingon siya sa kung saan ako nakaturo…
Paglingon nya sakin… Napangiti siya yung ngiting parang sinasabing ‘Ang-ganda-noh?-syota-ko-yan smile’..
“Huh?! She’s… She’s…”
Sinenyasan nya yung girl na lumapit…
Nakoo… Parang model sa ganda!!! May gulay!!!
“She’s Rielle Tiffany Martinez…”
Sabay kindat niya… di ko alam kung sa akin ba o kay Jared eeh…
“My cousin…”
Cousin??? Weh? Di nga???
“Hello…” Nag wave siya samin. Mejo parang mahinhin siya…
“Ano babe? Pwede na siguro kitang i-hug??”
“Ahem!” Kunwaring nasamid na naman si Jared…
Tumingin si Zeke sa kanya tapos nag-puppy eyes… Ay nakoo… Haha!!!
Nakatingin pa rin sakin yung pinsan nya… tapos nginitian ako…
Shocks!!! Ganda talaga… Natitibo yata ako… haha!!!
Pagka-release sakin ni Zeke, binalikan na niya yung mga maleta nila… Kami naman ni paps… (sabi kasi ni Jared yun daw itawag ko eh… Haha!!! Mas gusto nya raw yun kesa hottie eh…) palapit na rin para tulungan sila…
Syempre, kay Rielle na ako nag-offer ng tulong. Kaya naman ni Zeke bitbitin yung mga bagahe nya eh.. ^^
Pero…
“Chibs… ako na jan…” Hinawakan ni Jared yung wrist ko, then he gently slide the handle hanggang sa siya na yung may hawak…
But still, he’s holding, with his right hand, my left wrist…
“When did you guys started dating?” Bigla na lang yun yung lumabas sa bibig ni Zeke na kala mo gulat na gulat sa nakita nya…
Zeke’s still looking at us…
“Wait… parang style ko yata yan???” Huh?! Anung pinagsasabi nito ni Zeke? Babe? Naka-shabu ka ba?
Napatingin na lang ako bigla kay Zeke kasi bigla siyang napahinto nung palakad na siya…
He’s still looking at us…
Or I guess someone behind us???
Tinignan ko lang yung facial expression ni Zeke…
Nakangisi siyang parang ewan… Kainis! Nag-wicked smile pa… Tsk…
Tapos ngumuso nguso siya na parang sinesenyasan nya kaming ‘lumingon-kaya-kayo-para- makita-nyo’…
To my surprise from what I’ve seen…
‘ANNE, SAGUTIN MO NA KASI AKO PLEASE?...’
Nakasulat sa may placard na dala ni Brent na kasalukuyang hilo pa dahil galing sa inuman…
O______________________O
Napataas ako ng kilay… ~__^
Brent?
Biglang inagaw ni Gelo yung placard at pinasa kay Brent yung bouquet of roses. Si Brent, walang pakialam sa nasa paligid nya… lutang pa isip nya eh.
Napakamot ng ulo si Gelo…
“Boss! Kelan ba magiging tayo???” Yung itsura niya, nakakunot na yung noo tapos nangangamot na ng ulo…
“Ha?!” Yun lang yung nasabi ko na may halong pagtataka pa…
Nag-flash ulit sakin yung mga nangyari noon…
FLASHBACK
“Hindi kita pwedeng ihatid sa bahay ng ganyan yang itsura mo. Magtataka si mamsi kung ano ang nangyari…”
“Eh san tayo pupunta?”
“Sa gusto mong puntahan…”
Tsss… Alam mo ba? Isa lang naman ang gusto kong puntahan ngayon eh…
Si Jared…
Si Jared pa rin…
Nag-stroll kami sandali..
Nag-uubos lang kami ng gas…
Kung saan-saan kami pumuntang mga tinda-tindahan…
Binilhan nya ako ng kung anu-anong pagkain… Alam niya kasing yun lang ang magpapakalma sakin eh. Eh dahil sa busog na ako, nagyaya na akong umuwi… hindi na naman siguro ganun kamaga yung mga mata ko at malamang tulog na sila mommy at daddy pagkauwi namin.
Instead, dun kami dumiretso sa may Treelane… Dun sa may clubhouse kung saan madalas magpractice sina Jared dati…
Naalala ko tuloy ulit yung mga panahong isasama niya ako dito para panuorin yung mga practice nila. Kasama ko pa yung pinsan nyang si Mico…
“HOY!” May sinigawan si Gelo sa hindi kalayuan…
May anino nga akong nakikitang nakatayo doon…
Papalapit yung anino sa amin…
Habang lumalapit, yung kabog ng dibdib ko, lalong bumibilis…
Lalong bumibilis hanggang nasa harapan ko na yung aninong yun…
He looked so wasted as I am…
Sino kayang mas maraming luha ang naiiyak sa aming dalawa??? Yun yung pumasok sa isip ko… Kasi tulad ko, maga na rin ang mata niya… Halos guhit na nga lang yata yung mata niya sa sobrang pagka-singkit…
“Sige Anne, maiwan ko muna kayo…” Parang may naiba sa tono ng pananalita ni Gelo. Naging seryoso na may halong pagtitimpi.
“Hindi Vince. Dumito ka lang.” Sa tono ng pananalita n Jared, hindi siya nagbibiro. Seryoso. Walang bakas ng alinlangan nyang sinabi yun…
Humigit kumulang 5 minuto din muna kaming nagtitigan. Hanggang sa dumating na sa oras na si Gelo ang bumasag ng katahimikan…
“Ano ba pre?! May sasabihin ka pa ba o wala na?! Tara na Anne!”
Susunod na sana ako kay Gelo pero may biglang sinigaw si Jared na kahit ako parang nabingi don sa sinabi nya…
“I’m asking for another chance!”
Napalingon ako at sa paglingon ko ay ang pagsabay ng tulo ng luha ko…
Yayakapin ko ba siya o hindi? Matutuwa ba ako sa kasunod niyang sasabihin?
“Nasaktan kita… Maraming beses na… Ayoko nang ulitin pa ulit yun sayo… Pero humihingi ako ng isa pang pagkakataon para patunayan sayo…”
Unti-unti siyang lumapit sa akin…
“Mali yung mga nagawa ko kaya gusto kong bumawi sayo. Alam kong hindi ko nagampanan ng maayos yung pagiging kuya ko sayo noon dahil ako pa ang nagpaiyak sayo.."
Sa tanging madilim na ilaw ng poste, nakikita ko yung expressions sa mga mata niya.
Yung sakit, panghihinayang, paghingi ng kapatawaran... Lahat yun halo-halo kong nakikita sa mga mata niya. Nangingilid na din yung luha niya.
Samantalang ako, wala akong ibang magawa kundi ang titigan siya at pakinggan siyang magsalita.
Marami pa sana akong gustong sabihin pero lahat yun biglang nawala nung siya na yung nagsalita.
"Humihingi ako ng isa pang chance para gampanan ang pagiging kuya ko sayo. Gustuhin ko mang ibalik ka sakin pero napag-isip isip kong kelangan ko na sigurong sumuko. Dahil sa nagawa kong yun sayo, naipakita kong noon pa man, di na kita kayang ipaglaban... Dahil mahina ako eh. You don't deserve someone like me, as well as I don't deserve someone like you coz you deserve a man even better than me..."
Halatang pinipigilan nyang umiyak…
Ako naman, yung luha ko parang gusto ng tumulo. Pero wala nang mailabas eeh…
Si Gelo, nakatayo lang sa gilid namin. Malamang nakikinig siya pero hangga't maaari, hindi siya nag-iinterrupt sa pag-uusap namin.
Di pa rin ako nagsasalita... Gusto ko lang siyang pakinggan...
"Ayoko nang masaktan ka Anne... That is if you can give me a second chance. Willing akong itama yun. Gagampanan ko ang pagiging kuya ko sayo. You deserve a better person, a better man... And that is not me. Kaya ngayon, ipapasa ulit kita pero sa paraang hindi na kita ulit masasaktan.”
He paused for a while… Parang may gusto siyang i-correct sa mga sinasabi nya…
“Ah.. Hindi pala ipapasa yung tamang term para dun. Ipagkakatiwala kita sa taong alam kong hindi ka sasaktan at hindi gagawin sayo yung mga nagawa ko."
Lumapit siya sakin... He held my two hands really tight... He cherished that moment na hawakan ako, kasi simula ngayon, papakawalan na niya ako.
Masakit mang tanggapin, pero eto na rin siguro yung best way para sa amin.
Unti-unti nyang niluwagan yung pagkakahawak sakin habang unti-unti kaming naglalakad papalapit kay Gelo...
Kinuha niya yung isang kamay ni Gelo, at sa panahong yun, dun na nya pinasa yung kamay ko.
He released my hands and take it to someone else who can hold me tighter...
"Alam kong mas magiging masaya ka sa kanya at mas mapapaligaya ka nya nang higit sa nagawa ko. Ano ba naman yung ilang taong napagdaanan natin kumpara sa halos buong buhay na magkasama kayo diba?"
Ang sakit sa mata… parang gusto ko kasing umiyak pero sa dami ng naiyak ko na kanina, wala na akong natitirang luha pang maibubuhos ngayon eh.
"Jared... Hindi ko alam... hindi ko alam kung ano pang sasabihin ko sayo..."
Lumapit siya sa akin.
Hinawakan niya yung dalawang balikat ko at tinitigan niya ako sa dalawang mata ko...
Hanggang sa niyakap na niya ako at hinalikan ako sa noo...
Ilang minuto rin kaming nanatiling ganun...
Hanggang sa huminto siya at lumapat yung noo niya sa noo ko. Muli, tinignan nya ako sa mga mata ko...
"Will you give me that second chance that I'm asking?"
Napapikit na lang ako. Sa pagpikit kong yun kasabay ang huling luha na pumatak sa mga mata ko na dulot ng mga sakit ng mga nangyari sa amin…
Tumango ako… Senyales ng pagkakaloob ko sa kanya ng chance na hinihingi nya…
Everybody deserves a second chance. At si Jared, he also deserves it. Anyhow, naging kuya ko pa rin naman siya and this time, paninindigan na niya ang pagiging kuya niya sa akin...
Humarap na siya kay Gelo...
Tinap nya yung balikat ni Gelo sabay sabing...
"Pre, alam kong hindi mo siya sasaktan. Alam kong ganun mo siya kamahal at handa kang gawin ang lahat para lang sa ikaliligaya niya. Sana ingatan mo siya dahil yun ang hindi ko nagawa sa kanya. Alam kong ang laki na rin ng atraso ko sayo 'tol para humingi pa ng pabor sayo. Pero huli na 'to dahil wala na akong karapatang agawin pa siya sayo..."
Tumalikod na siya...
Wala na siya ulit na sinabi...
Sa paglalakad niya, ramdam ko pa rin yung sakit na nararamdaman niya tulad ko. Pero sa ginawa niyang yun, alam kong panatag na siya...
Salamat Jared...
Alam kong napagod ka na rin eh... Tulad ko... Napapagod din pala ako...
Naramdaman ko na lang na niyakap ako ni Gelo...
Di ko alam pero parang mas masaya na ako...
This man also deserves a second chance...
Na patunayan sa akin na hindi hadlang ang pagiging magbestfriend namin para ipahayag yung tunay niyang nararamdaman para sa akin...
And now I'm willing to take chances... and I hope it will work out well...
END OF FLASHBACK
Alam ko iniisip niyo kung bakit pa nagawa yun ni Jared eh kung tutuusin that time wala na siyang problema dahil umalis na si Zeke at hinayaan na ako ni Zeke sa kanya...
Siguro dahil takot na siyang masaktan pa ulit ako at mas gugustuhin na niya ang ganito kesa tuluyan niya akong layuan... And I guess it became better kasi mas feel ko ngayon ang pagiging kuya niya... At mas minamahal ko siya... brotherly love and not erotic ok? ^^
...............................................................................................
Back to reality...
"Huy ANNE! ano na?!" Tae 'to! siya na nga lang 'tong naghihintay ng sagot, siya pa tong galit? Upakan ko kaya 'to? hahaha!!!
Nilapitan ko siya...
Padabog...
Nakakainis kaya!
Pumwesto ako sa harap niya, nakapamewang.
"Hoy ikaw VINCE ANGELO WILSON! Bakit? Nanligaw ka ba?!" Tinuon ko yung index finger ko sa dibdib nya.
Namula yata siya sa mga sinabi ko... Bwahaha!!!
Bakit? totoo naman eeh... ^^
Pa-walk out na ko. Pero echos lang yun... Pakipot effect lang...
Sabi ko na nga ba eh... Ganito gagawin niya eeh... haha! Hinatak na nga niya ako papalapit sa kanya. This time, closer...
Hawak niya pa rin ako sa kanang wrist ko...
Nilapit niya unti-unti yung mukha niya...
"Bakit? Hindi pa ba sapat yung mahigit 20 years mo akong kasama? At yung apat na taon kong paghihintay para makarecover ka jan sa HOTTIE mo?!"
Sumabat naman si Jared... "It's PAPS ok?" Nagtawanan naman sila ni Zeke at yung pinsan niya. Rielle nga ba yun?
Ako naman ngayon ang namumula sa mga sinabi niya... Nako nako ka Gelo! Ang sarap mong ipalamon talaga sa lupa! XP
“Excuse me?! Bago pa tayo tumuntong ng college, ok na kami ni paps noh?!”
“Fine! Atleast four years pa din kitang hinintay kasi sabi mo ayaw mo pa magboyfriend!”
"Ewan ko sayo! Ang labo mo talagang kausap! Akala ko pa man din na-gets mo yung sinenyas ko sayo nung competition niyo nun."
A month ago kasi meron syang sinalihang competition at ako ulit ang sinama niyang alalay... Pero this time hindi na picture ko yung sinubmit nyang piece para sa contest. Ang theme na kasi ay about sa nature eeh. Alangan namang picture ko diba? Haha!!!
Bago pa yung araw na yun, tinanong na niya ako kung pwede nang maging kami. Alam na naman niya kasi noon na hindi pa ako pumapayag makipagrelasyon kahit kanino. Kasi alam niyo yun maraming nanligaw sa akin nung college. haha! Syempre tumatanggi ako at syempre, bantay sarado din ako dito kay Gelo at kay paps. Haha! Ayos nga eh. Kinikilig naman ako... ^^
So ayun... Na feel na nya siguro na yun na yung right time para tanungin ako but unfortunately, di muna ako sumagot kasi ang sabi ko, pag-iisipan ko muna.
At dumating nga yung araw ng competition na buo na nga yung loob kong sabihin yun...
Eh kaso walang pagkakataon kasi buong byahe akong tulog at pagdating namin dun, pinatawag na siya kaya ang naisip ko, "Saka na nga lang pag nasa stage na siya..."
Kaya naman nung inaawardan na siya, sakto namang tumingin siya sa akin at sumenyas ako ng heart shape... tapos ginawa kong parang telescope para maging dalawang 'O' na magkadikit... 'OO'
"Alin dun? Yung heart shape? Eh ganun yung mga sinesenyas sakin ng mga chics kapag nakikita nila ako sa stage eh. Haha! Tsaka yung mga katabi mo nun, ginaya ka." Bastos talaga ‘to?! At may gana pang mang-inis? XP
So hindi niya nakita? Kainis! Eh ang sweet sweet ko pa naman sa kanya nung pagkatapos nun. Ano yun? Kami na pala pero hindi niya alam?! Kainis!
"May isa pa akong sinenyas pagkatapos nun?"
"Alin? Yung telescope?" Nginitian nya ako nang nakakaloko...
Bwiset! Di ako natutuwa! XP
HINDI YUN TELESCOPE!!!
Ayoko na! Napapahiya na kaya ako?! Sobra na akong bumabaon sa lupa oh...
Nag decide na akong mag-walk-out...
And suddenly I felt his hands around my waist...
"You really are a walk-out princess..." Then he smiled a wicked smile... "I know... I should know… I just wanna greet you..."
Binaligtad niya yung placard na hawak niya kanina pa... 'HAPPY FIRST MONTHSARY BOSS'
"Happy monthsary BOSS... Ayos ba yung pakulo ko?"
And then hinalikan niya ako sa noo in front of all those people sa airport...
Sa harap nina Zeke, Rielle at Jared... at Brent na wala sa katinuan…
It’s embarrassing... but hey! it's sweet...
Yieeee…. Kinikilig ako!!!!!!!!!!!!
My ghawd!!!
Ako pala ang nakalimot???!!! TT_TT Sorry sir…
Babawi ako…
Hinawakan na niya ako sa pisngi ko…
Hinawakan ko rin siya…
“Kahit kelan talaga SIR ang WEAK mo!”
Tapos nag-smack ako sa kanya sa lips… hehehe!!! Natututo na akong mag-first move… hahaha!!!
Ayan bawi na ko! ^^
“Ehem! Ehem! May kasama yata kayo… Tsk… 1 month na pala… di man lang ako sinabihan… Nakakasama naman ng loob ooh… Di sana nakauwi ako kaagad… Para nauna ako…” *evil grin* Tsk… nagparinig na si Zeke… Aba’y loko talaga ‘to… Abnormal ka talaga kahit kelan.. Tsk.
“Errrrm…… Hoy chibs! Mahiya ka naman. Nasa harap mo pa ako.” Isa pa ‘tong sumabat. Hehe… tinignan ko ng masama si Jared… Nakoo… Ganyan yan… Walang moment na lumalandi ako nang hindi niya bino-brought up ang aming nakaraan… haha!!!
Pero syempre, wala na sa amin yun… Dati siguro parang nagkakaroon ng awkward moments pero sa tagal na panahon na naman bang lumipas eeh parang nagiging biruan na lang, nakasanayan na. Pero minsan pinagseselosan siya ni Gelo eeh… Parang timang lang.. haha!!!
Swear! Wala na talaga kaming ganung feelings ni Jared para sa isa’t isa… Hangga’t maaari nga sana naging real brothers and sisters na lang kami eeh…
“Ah ‘tol! Wag ka nang makigulo jan.” tinawag ni Zeke si Jared…
“Rielle, si Jared. Jared, si Rielle… Shake hands kayo dali…”
At ang mokong… mukhang bumabawi… May nirereto agad kay Jared… At mas safe… Kasi pinsan nya… Wala ng way para mag-agawan ulit sila… ^_____^
Infairness… maganda talaga si Ate… pero mukhang mas bata samin eeh..
Tumingin sakin si Zeke at nag-wink… Tsk tsk… Kuleet mo talaga kahit kelan… ^^
“Yieeeeeeeeeeeeeeeee……” Sabay sabay kami… Eto naman si paps, walang space sa mukha ang hindi namumula…
“Tumigil nga kayo jan…” Ayan nakoo… haha!!! Pinaniningkitan na naman kami ng mata niya… haha!!!
Sarap tusukin eeh…
“Aheeerrrrm…”
Yung kanina pa nakahawak sa bewang ko mukhang nasasamid na…
“Boss?...” si Gelo mukhang nainip.. Napatingin ulit ako sa kanya…
“Yes sir?”
“You think I’m weak???”
Bigla na lang niya akong inikot habang nakahawak sa waist ko…
Hanggang sa nakatouch na yung mga kamay ko sa chest nya at nakayakap na siya sakin…
Then he slowly bowed his head…
Touched my face with his hands…
Then his lips touched mine… He gently kissed me…
Slow…
Passionate…
Filled with love…
As it is my first time being caressed with the one I love from my present until the end of forever…
HTML Comment Box is loading comments...
|