IN SEARCH
CHAPTER 32-- Baka hindi kita masalo...
And the members are chosen. This time, hiwalay na naman ako kay Gelo kasi sa ibang group siya napadpad, ganun din si Mike at Danica. Ako, kasama ko nanaman si Cheska sa groupings together with Ralph and Zeke. Si Jared… Ayun… at maswerteng leader ng grupo nila at ka-group niya din si Leah. Napakaswerte ko nga naman talaga sa groupings kaya lang incomplete kami kasi napahiwalay yung tatlong boys. Yung tatlong boys nga ba yung hinahanap ko o si Jared lang? hehe… ^^
Ayoko nang ikwento yung buong nangyari magdamag. Masyadong mahaba. Basta nag karon kami ng kakaibang relay kung saan halos magkanda- pasa pasa ako kasi puro subsob yung inabot ko. Dapat kasi sa larong yun, marunong ka makinig at sumunod sa leader mo which is my connection sa topic namin. After ng ilang minutes na break na-work out naman yung buong katawan namin dahil doon sa laro with regards to teamwork and unity. In short, lahat ng activities na ginagawa namin ay may kinalaman na values and characteristics at may kalakip na brief reflection and sharing para sa mga yun.
Whew! Sa wakas lunch break na! babawi ako!!!
“Hey babe, ayan. Kumain ka ng kumain para mamaya sa mga susunod na activities eh hindi ka manghina.” Wooh… ang daming dinalang pagkain sakin ni Zeke, by group na kasi yung nangyaring arrangement ng tables and chairs. Akala mo mauubos ko to? Mauubos ko nga to! Sobrang gutom na gutom talaga ako eh.
“Salamat. Tara kain na tayo.”
“Ay, gusto mo ba ng juice? Teka kukuha ako.”
“Ah Zeke, ako din pwede pasabay?”
“Ah Cheska, ako na lang, kukuha din ako eh. Tara bro.”
Solve naman yung lunch. Binigyan kami ng 1 and a half hour na pahinga para sa susunod na activity, di naman na ako nagkaron ng chance para makaligo kasi ba naman kina Leah at Joyce pa lang kulang na yung oras, kaya kaming tatlong hindi na nagkaron ng chance makaligo eh naghilamos na lang at nagpalit ng damit. Meron pa namang mamayang gabi para dun.
ZEKE’s POV
Z:“Pre, nga pala, may sasabihin sana ako sayo eh.”
J:“Ano yun?”
Z:“Kasi, magpapatulong sana ako sayo. Balak ko na kasi san--”
“Jared, pinapatawag lahat ng group leaders sa hall!”
J:“Ah oh sige susunod na ko. Pre, ano nga ulit yun?”
Z:“Sige mamaya na tayo mag-usap, pumunta ka na dun.”
Ahhh!!! Kailan ko ba sasabihin kay Jared? Sa kanya lang kasi ako nakakahingi ng tulong pagdating sa mga ganitong bagay eh. Anne! Bakit ba pagdating sayo nanghihina ako? Ano ba kasing ginawa mo sakin at nagkaganito ako? Kung kay Jared hindi ko masabi. Sayo pa kaya magawa kong aminin yung tunay na nararamdaman ko?
AAAHHH!!!
Tinipon na ulit kami sa hall after nung break para sa susunod na activity. 3 days para iparamdam sa kanya na special siya sakin, kailangan kong pagbutihin.
Reflection and sharing mode ulit. Sa discussion, lahat kami, pero sa sharing, 3 groups dapat para mas mabilis kasi kung 108 kaming lahat na magshshare at ang lahat ay makikinig, baka sikatan na kami ulit ng araw di pa kami tapos. This time about sa family. Not so much talk about my family ang nangyari kasi wala naman akong masyadong alam sa parents ko kaya more likely puro about sa amin ni Mae yung na-share ko.
“12 years old siya nung permanently na siyang pinag-stay ni mommy sa States kasi may sakit siya. She was born a blue baby. Hindi ko pa alam yun nung bata ako kaya lagi ko siyang inaasar at hindi ko alam ganun pala kalala yung sakit nya. Dahil nung time na nasa park kami nun, inaasar ko siya, hindi nya naman ako pinapatulan pero may bagay akong kinuha sa kanya na talaga namang kinainis nya (ssshhh…wag kayong maingay… bracelet kasi yun na binigay sa kanya ni Kuya Jed. Tayo lang ang nakakaalam nito. Si Anne tsaka yung mga classmates namin hindi alam ‘to. Hehe… ^^) at hinabol nya ko nang hinabol hanggang sa bigla na lang siyang hinimatay. Nagiging color blue na nga siya nun eh. Hehe…”
Malungkot talaga yung kwento ko, sabayan pa ng atmosphere, kaya naman pinilit kong magpatawa. Ayoko kasi ng ganitong moments eh. Ayoko ring maiyak sa harapan ng maraming tao. Isipin pa nila masyado akong emo.
“Tapos ang alam ko na lang isinugod siya sa ospital at galit na galit sakin yung mga magulang ko. Di ko talaga alam na ganun kalala yung sakit nya para muntik na nyang ikamatay. Kaya nga nagalit din ako sa sarili ko nun. Nung naka-recover naman yung kapatid ko, wala naman siyang ibang ginawa kundi pagtakpan yung kasalanan ko. Ewan ko nga ba kung matutuwa ako o magagalit din sa kanya kasi pakiramdam ko ang sama kong kapatid. Walang kwenta. Tsk. Pero tampo na lang naman yung nararamdaman ko sa parents ko. Between me and Mae, wala pa ring pinagbago, close pa rin kami pero parang tom and jerry lang kung mag-away. By the way, successful yung naging operation ni Mae last week and she’s under recovery. Ngayon lang kasi siya nagkaron ng lakas ng loob magpa-opera after so many years siyang inobserve. Ayun… The end…” Nag palakpakan naman sila matapos akong magsalita. Nung tumingin naman ako sa paligid ko, lahat sila may hawak na panyo at tissue. Nakakaiyak ba talaga? Pagtingin ko naman sa gilid ko…
“Ui Anne… tahan na… tapos na yung kwento ko…”
“Bakit naman hindi mo sinabi na ganun pala yung kalagayan ni Ate Mae? Hindi mo rin sinabi na ooperahan pala siya. Sana man lang nakumusta ko siya.”
“Ayaw kasi nun na kinakaawaan siya. Gusto niyang itrato siya ng normal. Ayaw niya rin ipasabi yung tungkol dun kasi ayaw niyang mag-alala pa kayo lalo na si Kuya Jed. Si Jed din kasi ang dahilan kung bakit naisipan na niyang mag-pa-opera. Nagpropose na kasi siya eh.” Ang daldal ko naman…
“Oh? Kelan pa?” Tumigil na nga sa pag-iyak pero mukha namang sandamukal na tanong ang kailangan kong sagutin sa kanya.
“Nung araw mismo na umalis si Mae. Binigyan nya ng singsing.” Di pa tapos yung activity pero nagdadaldalan na kami nyan. Pasaway!
“Pero ang bata pa nila ah?”
“When it comes to love, age doesn’t matter. Tsaka hindi naman sila magpapakasal right away eh. After seven years pa raw.”
“Seven years? Tagal naman?”
“Tapos ngayon matagal? Tsk…”
“Ikaw ha, nakikinig ka sa usapan ng iba.”
“Malamang naririnig ko sila, sa harapan ko ba naman sila magdramahan eh. Tapos ayun, kaya nga agad agad na pinaasikaso nya yung pagpapaopera nya eh. May naka-sked na kasi talaga siya nun kaya binigyan siya ng time para magbakasyon, magrelax at makapag-isip kung itutuloy pa ba niya o hindi muna ulit. Pati doctor niya sanay na sa takbo ng isip nya eh. Hehe…”
ANNE’s POV
“Haay… Pag-ibig nga naman…” Pinat ni Zeke yung ulo ko… Haay… Ang ganda talaga ng love story nung dalawang yun. Ang sarap gawing telenobela…
Nakakatuwa yung shinare ni Zeke… nakaka-inspire lalo pag dating sa love… talaga nga namang, ‘Love Conquers All..’. Ako, tapos nang magshare. Wala namang interesting dun eh. Tawa lang nga sila ng tawa eh, panay kasi mga happy moments kasi ng family yung kinuwento ko, pati mga kabaliwan namin, there has never been a moment for us being dull, kasi kahit problema tinatawanan namin ng pamilya ko eh syempre together with our family’s bestfriend, ang Wilson Family.
Inabot na ng dinner time yung pagshe-share. Sa dami ba naman namin.
After ng dinner…
“Ok, within your group, magpair up kayo dahil may kinalaman ‘to sa next activity natin.”
“Anne, partner tayo.”At si Zeke nga ang partner ko. Ano kayang gagawin namin?
“Jared! Partner tayo!” Napalingon naman ako nun nung narinig ko yung pangalan ni Jared at kung sino yung sumigaw nun… Si Leah lang naman. Kaya nakita ko si Gelo napalingon din. At nakita ko naman na para nang linta kung makakapit si Leah. Nakoo!!!!!!!!!! Mukhang may karibal pa ko nito ah… Pasalamat kayo malayo ako sa inyo kung hindi… Kung hindi, ano? Ewan ko. Haha! Basta! Wag ko lang makikitang gagawin nya kay Jared yung ginawa nya kay Zeke noon (alam niyo na… yung naging dahilan ng break-up nila ni Gelo. The smack on the lips part.) kundi matitikman nya ang natatagong bangis ko. Haha!
Bago kami palabasin ng hall papunta sa field. Pinapili kami kung sino sa amin ang dapat i-blind fold. Ako tuloy ang naka-blind fold at si Zeke yung magga-guide sakin.
JARED’s POV
Wala akong choice. Di ko naman siya ka-grupo. Kaya hanggang tingin na lang na naman ako sa kanya. Kaya kahit gaano ko gustuhin na siya ang kapartner ko, hindi rin mangyayari kasi hindi nga kami magka-grupo at si Zeke na ang kapartner nya.
ZEKE’s POV
Hawak ko ngayon yung isang kamay niya. Iba ang nararamdaman ko sa kanya ngayon… Gusto ko siyang alagaan… Gusto ko siyang protektahan… Gusto ko nang magtapat sa kanya ngayon pero sa tingin ko hindi pa ito yung tamang panahon. Ang tanging magagawa ko muna sa ngayon ay ang ipadama sa kanya na nandito ako at hindi ko siya pababayaan…
ANNE’s POV
Nasa field na yata kami ngayon. Nararamdaman ko kasi yung damo eh.
“Babe, dahan dahan ka sa paghakbang. Baka madapa ka.”
“Yes boss! Basta wag mo masyadong bilisan, baka makaladkad mo ko eh. Hehe.”
“Tara.” Naramdaman kong humigpit yung pagkakahawak niya sa kamay ko. Ang sarap sa pakiramdam kasi I feel so much secured. Todo alalay talaga siya sakin kasi nakahawak pa siya sa balikat ko. Oh diba? Super caring… imagine ko na lang si Jared ‘to… haha! Landi ko talaga… ^^ Sama!
“Oh, hakbang dito. Liko sa kaliwa… ayan… dahan dahan kasi pababa na ‘to.”
Panay instruct nya na sakin, start na nga siguro ‘to ng activity. Naririnig ko naman yung boses ng iba pa naming mga kaklase. Meron pa nga yatang muntik sumubsob kasi may napahawak sa likuran ko eh.
“Ay sorry! Jared naman kasi… Higpitan mo yung hawak sakin para hindi ako makabitaw.” Jared? Sina Jared nasa likuran namin? Buti na lang talaga at hindi ko nakikita yung mga nasa paligid ko… >:-}
“Anne… ui Anne… Bubuhatin na kita ah. kailangan kasi eh. Kasama sa instruction.”
“Ah… ah? Ah… oh sige…”
JARED’s POV
Alam ni Zeke na kami yung kasunod nila, syempre si Anne hindi. Hindi naman sa pinapabayaan ko si Leah, kaya lang hindi ko maiwasang subaybayan ng tingin si Anne lalo na at si Zeke yung kasama niya. Hindi naman sa wala akong tiwala kay Zeke kaya lang may bumabagabag talaga sakin.
Ngumiti lang naman sakin si Zeke. Talagang seryoso siya sa pag-alalay kay Anne, atleast panatag ako kahit papano. Nung muntik nang matisod si Anne, feeling ko ako yung kapartner nya at gusto ko siyang saluhin kaya bigla namang natanggal yung pagkakahawak ko kay Leah kaya siya naman yung sumubsob.
Sorry di ko sadya. Nadala lang ako ng emosyon.
Nung nandun na kami sa station na kailangan mong buhatin yung partner mo, napahinto naman ako bigla kasi nakita kong buhat buhat na ni Zeke si Anne, kaya naman binuhat ko na lang din si Leah nang walang pasabi.
“KYAAAAHhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Napalingon naman si Zeke samin nung tumili si Leah. At nag wink pa nga sakin. Ungas na to?!!
“Ssshh Sshh… Kasama ‘to sa instruction.”
“Ah ganun ba? Sorry…” Yumakap naman siya sa leeg ko. Hay… Naku naman... Sa dinami dami bakit si Leah pa? Mukhang alam ko na kung bakit sila nagbreak ni Vince eh.
LEAH’s POV
Nakakainis ‘tong partner ko ah?! Hindi man lang ako alalayan ng maayos. Pasalamat siya si Jared siya… Pero nung binuhat niya ko… Weee… Kilig to the bones naman ako… hehe… Hay nako… For sure maiinggit sakin si Joyce kung makikita nya ‘to.
Well, type ko siya pero hindi siya ang gusto ko. Mas gusto ko si Zeke. Pero si Vince, naka-get over na ko sa kanya pero totoong minahal ko siya. Naiinggit nga ako kay Anne kasi silang tatlo malapit sa kanya. Actually siya ang dahilan kung bakit nagsawa ako kay Vince eh. Hati kasi yung atensyon ko kay Vince kapag nandiyan si Anne. Hindi ko siya masisisi kasi bestfriend eh, pero hello! Nakakasawa! Kaya sa iba ako naghahanap ng atensyon. And that time crush ko din si Zeke, at ayun, nag try akong landiin siya kaso hindi umeffect eh. Kainis!
Ngayon si Anne ang ka-partner ni Zeke which made me… Argh! Si Anne na naman?! Bakit kailangan laging nasa kanya ang lahat? Hindi ko magawang magalit kay Anne kasi wala siyang ginagawang masama at mabait siya sakin pero kung ganito lang rin ng ganito…
…maige nang si Jared na lang. >.<
Hahaha!!!
Am I too possessive? Am I too flirty? Yes I am! And I admit it. And that is what Mileah Gonzales means.
ANNE’s POV
And we are now on our last stop. Binaba na ko ni Zeke. Malayo rin yung nalakad niya na buhat buhat ako. di ko nga alam kung kaya nya pang tumayo eh.
“Zeke, ok ka lang ba?”
“Yup.” Humawak siya sa balikat ko. Ako naman ngayon ang aalalay sa kanya. Nakakaawa kaya… ang tagal tagal rin nya akong binuhat.
This time, hinawakan nya ulit yung kamay ko para dalhin ako sa isang lugar.
“Anne, jan ka lang ha. Wag na wag kang aalis sa pwesto mo kundi mahuhulog ka.” OMG! Wag naman ganun… teka, parang alam ko na tong gagawin namin ah. yun bang magpapatihulog ako ng pahiga tapos may mga sasalo sakin?
So, chill lang ako sa pwesto ko. Baka mamaya kasi mahulog nga ako. yung samin kasi nun, mahabang table yung pinagtutungtungan. Yung iba, upuan yung ginagamit. Delikado ako kung maglikot ako tapos sa upuan pala ako nakatungtong.
“Wag kang mag-alala… Sasaluhin kita… Hindi ka man sakin bumagsak ngayon, atleast alam mong nandito ako na naghihintay na sa akin ka mahulog.” San nya ba napulot yun? Napaka makata naman niya yata ngayon? “Kapag sumubsob ka nga lang, tatawanan kita. Haha! Joke lang… Piz tayo babe. Dali, talon na.” Ok na sana eh, bibilib na ko kaya lang bumanat pa eh.
Sabi talon, hindi patalikod na magpapahulog. Fine! Eto na… tatalon na ko… eto na talaga… 1…2…3…
“Aah! Sorry…” My gulay! Ang sarap ng damo huh?! Masyado akong bumwelo. Wala pa nga yata sa 2 feet yung tinalunan ko. Ang exagg ko talaga. Buti na lang hindi ako nasaktan. Di naman sinasadyang natanggal na yung blindfold ko. Wala pa akong makita kasi blurry pa yung paningin ko…
ZEKE’s POV
Nagulat ako sa ginawa ni Anne, yung pagtalon nya, may bwelo pa talaga. Teka teka… baka hindi kita masalo nyan…
And the members are chosen. This time, hiwalay na naman ako kay Gelo kasi sa ibang group siya napadpad, ganun din si Mike at Danica. Ako, kasama ko nanaman si Cheska sa groupings together with Ralph and Zeke. Si Jared… Ayun… at maswerteng leader ng grupo nila at ka-group niya din si Leah. Napakaswerte ko nga naman talaga sa groupings kaya lang incomplete kami kasi napahiwalay yung tatlong boys. Yung tatlong boys nga ba yung hinahanap ko o si Jared lang? hehe… ^^
Ayoko nang ikwento yung buong nangyari magdamag. Masyadong mahaba. Basta nag karon kami ng kakaibang relay kung saan halos magkanda- pasa pasa ako kasi puro subsob yung inabot ko. Dapat kasi sa larong yun, marunong ka makinig at sumunod sa leader mo which is my connection sa topic namin. After ng ilang minutes na break na-work out naman yung buong katawan namin dahil doon sa laro with regards to teamwork and unity. In short, lahat ng activities na ginagawa namin ay may kinalaman na values and characteristics at may kalakip na brief reflection and sharing para sa mga yun.
Whew! Sa wakas lunch break na! babawi ako!!!
“Hey babe, ayan. Kumain ka ng kumain para mamaya sa mga susunod na activities eh hindi ka manghina.” Wooh… ang daming dinalang pagkain sakin ni Zeke, by group na kasi yung nangyaring arrangement ng tables and chairs. Akala mo mauubos ko to? Mauubos ko nga to! Sobrang gutom na gutom talaga ako eh.
“Salamat. Tara kain na tayo.”
“Ay, gusto mo ba ng juice? Teka kukuha ako.”
“Ah Zeke, ako din pwede pasabay?”
“Ah Cheska, ako na lang, kukuha din ako eh. Tara bro.”
Solve naman yung lunch. Binigyan kami ng 1 and a half hour na pahinga para sa susunod na activity, di naman na ako nagkaron ng chance para makaligo kasi ba naman kina Leah at Joyce pa lang kulang na yung oras, kaya kaming tatlong hindi na nagkaron ng chance makaligo eh naghilamos na lang at nagpalit ng damit. Meron pa namang mamayang gabi para dun.
ZEKE’s POV
Z:“Pre, nga pala, may sasabihin sana ako sayo eh.”
J:“Ano yun?”
Z:“Kasi, magpapatulong sana ako sayo. Balak ko na kasi san--”
“Jared, pinapatawag lahat ng group leaders sa hall!”
J:“Ah oh sige susunod na ko. Pre, ano nga ulit yun?”
Z:“Sige mamaya na tayo mag-usap, pumunta ka na dun.”
Ahhh!!! Kailan ko ba sasabihin kay Jared? Sa kanya lang kasi ako nakakahingi ng tulong pagdating sa mga ganitong bagay eh. Anne! Bakit ba pagdating sayo nanghihina ako? Ano ba kasing ginawa mo sakin at nagkaganito ako? Kung kay Jared hindi ko masabi. Sayo pa kaya magawa kong aminin yung tunay na nararamdaman ko?
AAAHHH!!!
Tinipon na ulit kami sa hall after nung break para sa susunod na activity. 3 days para iparamdam sa kanya na special siya sakin, kailangan kong pagbutihin.
Reflection and sharing mode ulit. Sa discussion, lahat kami, pero sa sharing, 3 groups dapat para mas mabilis kasi kung 108 kaming lahat na magshshare at ang lahat ay makikinig, baka sikatan na kami ulit ng araw di pa kami tapos. This time about sa family. Not so much talk about my family ang nangyari kasi wala naman akong masyadong alam sa parents ko kaya more likely puro about sa amin ni Mae yung na-share ko.
“12 years old siya nung permanently na siyang pinag-stay ni mommy sa States kasi may sakit siya. She was born a blue baby. Hindi ko pa alam yun nung bata ako kaya lagi ko siyang inaasar at hindi ko alam ganun pala kalala yung sakit nya. Dahil nung time na nasa park kami nun, inaasar ko siya, hindi nya naman ako pinapatulan pero may bagay akong kinuha sa kanya na talaga namang kinainis nya (ssshhh…wag kayong maingay… bracelet kasi yun na binigay sa kanya ni Kuya Jed. Tayo lang ang nakakaalam nito. Si Anne tsaka yung mga classmates namin hindi alam ‘to. Hehe… ^^) at hinabol nya ko nang hinabol hanggang sa bigla na lang siyang hinimatay. Nagiging color blue na nga siya nun eh. Hehe…”
Malungkot talaga yung kwento ko, sabayan pa ng atmosphere, kaya naman pinilit kong magpatawa. Ayoko kasi ng ganitong moments eh. Ayoko ring maiyak sa harapan ng maraming tao. Isipin pa nila masyado akong emo.
“Tapos ang alam ko na lang isinugod siya sa ospital at galit na galit sakin yung mga magulang ko. Di ko talaga alam na ganun kalala yung sakit nya para muntik na nyang ikamatay. Kaya nga nagalit din ako sa sarili ko nun. Nung naka-recover naman yung kapatid ko, wala naman siyang ibang ginawa kundi pagtakpan yung kasalanan ko. Ewan ko nga ba kung matutuwa ako o magagalit din sa kanya kasi pakiramdam ko ang sama kong kapatid. Walang kwenta. Tsk. Pero tampo na lang naman yung nararamdaman ko sa parents ko. Between me and Mae, wala pa ring pinagbago, close pa rin kami pero parang tom and jerry lang kung mag-away. By the way, successful yung naging operation ni Mae last week and she’s under recovery. Ngayon lang kasi siya nagkaron ng lakas ng loob magpa-opera after so many years siyang inobserve. Ayun… The end…” Nag palakpakan naman sila matapos akong magsalita. Nung tumingin naman ako sa paligid ko, lahat sila may hawak na panyo at tissue. Nakakaiyak ba talaga? Pagtingin ko naman sa gilid ko…
“Ui Anne… tahan na… tapos na yung kwento ko…”
“Bakit naman hindi mo sinabi na ganun pala yung kalagayan ni Ate Mae? Hindi mo rin sinabi na ooperahan pala siya. Sana man lang nakumusta ko siya.”
“Ayaw kasi nun na kinakaawaan siya. Gusto niyang itrato siya ng normal. Ayaw niya rin ipasabi yung tungkol dun kasi ayaw niyang mag-alala pa kayo lalo na si Kuya Jed. Si Jed din kasi ang dahilan kung bakit naisipan na niyang mag-pa-opera. Nagpropose na kasi siya eh.” Ang daldal ko naman…
“Oh? Kelan pa?” Tumigil na nga sa pag-iyak pero mukha namang sandamukal na tanong ang kailangan kong sagutin sa kanya.
“Nung araw mismo na umalis si Mae. Binigyan nya ng singsing.” Di pa tapos yung activity pero nagdadaldalan na kami nyan. Pasaway!
“Pero ang bata pa nila ah?”
“When it comes to love, age doesn’t matter. Tsaka hindi naman sila magpapakasal right away eh. After seven years pa raw.”
“Seven years? Tagal naman?”
“Tapos ngayon matagal? Tsk…”
“Ikaw ha, nakikinig ka sa usapan ng iba.”
“Malamang naririnig ko sila, sa harapan ko ba naman sila magdramahan eh. Tapos ayun, kaya nga agad agad na pinaasikaso nya yung pagpapaopera nya eh. May naka-sked na kasi talaga siya nun kaya binigyan siya ng time para magbakasyon, magrelax at makapag-isip kung itutuloy pa ba niya o hindi muna ulit. Pati doctor niya sanay na sa takbo ng isip nya eh. Hehe…”
ANNE’s POV
“Haay… Pag-ibig nga naman…” Pinat ni Zeke yung ulo ko… Haay… Ang ganda talaga ng love story nung dalawang yun. Ang sarap gawing telenobela…
Nakakatuwa yung shinare ni Zeke… nakaka-inspire lalo pag dating sa love… talaga nga namang, ‘Love Conquers All..’. Ako, tapos nang magshare. Wala namang interesting dun eh. Tawa lang nga sila ng tawa eh, panay kasi mga happy moments kasi ng family yung kinuwento ko, pati mga kabaliwan namin, there has never been a moment for us being dull, kasi kahit problema tinatawanan namin ng pamilya ko eh syempre together with our family’s bestfriend, ang Wilson Family.
Inabot na ng dinner time yung pagshe-share. Sa dami ba naman namin.
After ng dinner…
“Ok, within your group, magpair up kayo dahil may kinalaman ‘to sa next activity natin.”
“Anne, partner tayo.”At si Zeke nga ang partner ko. Ano kayang gagawin namin?
“Jared! Partner tayo!” Napalingon naman ako nun nung narinig ko yung pangalan ni Jared at kung sino yung sumigaw nun… Si Leah lang naman. Kaya nakita ko si Gelo napalingon din. At nakita ko naman na para nang linta kung makakapit si Leah. Nakoo!!!!!!!!!! Mukhang may karibal pa ko nito ah… Pasalamat kayo malayo ako sa inyo kung hindi… Kung hindi, ano? Ewan ko. Haha! Basta! Wag ko lang makikitang gagawin nya kay Jared yung ginawa nya kay Zeke noon (alam niyo na… yung naging dahilan ng break-up nila ni Gelo. The smack on the lips part.) kundi matitikman nya ang natatagong bangis ko. Haha!
Bago kami palabasin ng hall papunta sa field. Pinapili kami kung sino sa amin ang dapat i-blind fold. Ako tuloy ang naka-blind fold at si Zeke yung magga-guide sakin.
JARED’s POV
Wala akong choice. Di ko naman siya ka-grupo. Kaya hanggang tingin na lang na naman ako sa kanya. Kaya kahit gaano ko gustuhin na siya ang kapartner ko, hindi rin mangyayari kasi hindi nga kami magka-grupo at si Zeke na ang kapartner nya.
ZEKE’s POV
Hawak ko ngayon yung isang kamay niya. Iba ang nararamdaman ko sa kanya ngayon… Gusto ko siyang alagaan… Gusto ko siyang protektahan… Gusto ko nang magtapat sa kanya ngayon pero sa tingin ko hindi pa ito yung tamang panahon. Ang tanging magagawa ko muna sa ngayon ay ang ipadama sa kanya na nandito ako at hindi ko siya pababayaan…
ANNE’s POV
Nasa field na yata kami ngayon. Nararamdaman ko kasi yung damo eh.
“Babe, dahan dahan ka sa paghakbang. Baka madapa ka.”
“Yes boss! Basta wag mo masyadong bilisan, baka makaladkad mo ko eh. Hehe.”
“Tara.” Naramdaman kong humigpit yung pagkakahawak niya sa kamay ko. Ang sarap sa pakiramdam kasi I feel so much secured. Todo alalay talaga siya sakin kasi nakahawak pa siya sa balikat ko. Oh diba? Super caring… imagine ko na lang si Jared ‘to… haha! Landi ko talaga… ^^ Sama!
“Oh, hakbang dito. Liko sa kaliwa… ayan… dahan dahan kasi pababa na ‘to.”
Panay instruct nya na sakin, start na nga siguro ‘to ng activity. Naririnig ko naman yung boses ng iba pa naming mga kaklase. Meron pa nga yatang muntik sumubsob kasi may napahawak sa likuran ko eh.
“Ay sorry! Jared naman kasi… Higpitan mo yung hawak sakin para hindi ako makabitaw.” Jared? Sina Jared nasa likuran namin? Buti na lang talaga at hindi ko nakikita yung mga nasa paligid ko… >:-}
“Anne… ui Anne… Bubuhatin na kita ah. kailangan kasi eh. Kasama sa instruction.”
“Ah… ah? Ah… oh sige…”
JARED’s POV
Alam ni Zeke na kami yung kasunod nila, syempre si Anne hindi. Hindi naman sa pinapabayaan ko si Leah, kaya lang hindi ko maiwasang subaybayan ng tingin si Anne lalo na at si Zeke yung kasama niya. Hindi naman sa wala akong tiwala kay Zeke kaya lang may bumabagabag talaga sakin.
Ngumiti lang naman sakin si Zeke. Talagang seryoso siya sa pag-alalay kay Anne, atleast panatag ako kahit papano. Nung muntik nang matisod si Anne, feeling ko ako yung kapartner nya at gusto ko siyang saluhin kaya bigla namang natanggal yung pagkakahawak ko kay Leah kaya siya naman yung sumubsob.
Sorry di ko sadya. Nadala lang ako ng emosyon.
Nung nandun na kami sa station na kailangan mong buhatin yung partner mo, napahinto naman ako bigla kasi nakita kong buhat buhat na ni Zeke si Anne, kaya naman binuhat ko na lang din si Leah nang walang pasabi.
“KYAAAAHhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Napalingon naman si Zeke samin nung tumili si Leah. At nag wink pa nga sakin. Ungas na to?!!
“Ssshh Sshh… Kasama ‘to sa instruction.”
“Ah ganun ba? Sorry…” Yumakap naman siya sa leeg ko. Hay… Naku naman... Sa dinami dami bakit si Leah pa? Mukhang alam ko na kung bakit sila nagbreak ni Vince eh.
LEAH’s POV
Nakakainis ‘tong partner ko ah?! Hindi man lang ako alalayan ng maayos. Pasalamat siya si Jared siya… Pero nung binuhat niya ko… Weee… Kilig to the bones naman ako… hehe… Hay nako… For sure maiinggit sakin si Joyce kung makikita nya ‘to.
Well, type ko siya pero hindi siya ang gusto ko. Mas gusto ko si Zeke. Pero si Vince, naka-get over na ko sa kanya pero totoong minahal ko siya. Naiinggit nga ako kay Anne kasi silang tatlo malapit sa kanya. Actually siya ang dahilan kung bakit nagsawa ako kay Vince eh. Hati kasi yung atensyon ko kay Vince kapag nandiyan si Anne. Hindi ko siya masisisi kasi bestfriend eh, pero hello! Nakakasawa! Kaya sa iba ako naghahanap ng atensyon. And that time crush ko din si Zeke, at ayun, nag try akong landiin siya kaso hindi umeffect eh. Kainis!
Ngayon si Anne ang ka-partner ni Zeke which made me… Argh! Si Anne na naman?! Bakit kailangan laging nasa kanya ang lahat? Hindi ko magawang magalit kay Anne kasi wala siyang ginagawang masama at mabait siya sakin pero kung ganito lang rin ng ganito…
…maige nang si Jared na lang. >.<
Hahaha!!!
Am I too possessive? Am I too flirty? Yes I am! And I admit it. And that is what Mileah Gonzales means.
ANNE’s POV
And we are now on our last stop. Binaba na ko ni Zeke. Malayo rin yung nalakad niya na buhat buhat ako. di ko nga alam kung kaya nya pang tumayo eh.
“Zeke, ok ka lang ba?”
“Yup.” Humawak siya sa balikat ko. Ako naman ngayon ang aalalay sa kanya. Nakakaawa kaya… ang tagal tagal rin nya akong binuhat.
This time, hinawakan nya ulit yung kamay ko para dalhin ako sa isang lugar.
“Anne, jan ka lang ha. Wag na wag kang aalis sa pwesto mo kundi mahuhulog ka.” OMG! Wag naman ganun… teka, parang alam ko na tong gagawin namin ah. yun bang magpapatihulog ako ng pahiga tapos may mga sasalo sakin?
So, chill lang ako sa pwesto ko. Baka mamaya kasi mahulog nga ako. yung samin kasi nun, mahabang table yung pinagtutungtungan. Yung iba, upuan yung ginagamit. Delikado ako kung maglikot ako tapos sa upuan pala ako nakatungtong.
“Wag kang mag-alala… Sasaluhin kita… Hindi ka man sakin bumagsak ngayon, atleast alam mong nandito ako na naghihintay na sa akin ka mahulog.” San nya ba napulot yun? Napaka makata naman niya yata ngayon? “Kapag sumubsob ka nga lang, tatawanan kita. Haha! Joke lang… Piz tayo babe. Dali, talon na.” Ok na sana eh, bibilib na ko kaya lang bumanat pa eh.
Sabi talon, hindi patalikod na magpapahulog. Fine! Eto na… tatalon na ko… eto na talaga… 1…2…3…
“Aah! Sorry…” My gulay! Ang sarap ng damo huh?! Masyado akong bumwelo. Wala pa nga yata sa 2 feet yung tinalunan ko. Ang exagg ko talaga. Buti na lang hindi ako nasaktan. Di naman sinasadyang natanggal na yung blindfold ko. Wala pa akong makita kasi blurry pa yung paningin ko…
ZEKE’s POV
Nagulat ako sa ginawa ni Anne, yung pagtalon nya, may bwelo pa talaga. Teka teka… baka hindi kita masalo nyan…
HTML Comment Box is loading comments...
|