IN SEARCH
CHAPTER 30-- Oh great! What time is it?
ZEKE’s POV
“Excuse me… Mag-rerefill lang ako ng juice.”
For a moment I felt a pain on my chest. Pinagseselosan ko ba yung bestfriend ko? Wala namang masama dun diba? Coincidence lang na nagkapareho sila ng damit. Kaya wala akong dapat ipagselos. Parang yun lang?... And I know Jared, alam kong hindi siya gagawa ng move na alam niyang ikakasama ng loob ko. Matagal na niyang alam na may gusto ako kay Anne at balak ko siyang ligawan. But I wonder kung ano bang klaseng babae ang gusto ni Jared. Di pa kasi siya nakakapanligaw before at wala akong kilalang nagugustuhan nya. Crush meron, puro mga Hollywood actress nga eh, like Megan Fox… Pero like at love wala.
Di ko pa siya kayang ligawan ngayon, not for now. Coz I think she doesn’t even know that I had this special something for her. Di ko kasi kayang i-express kasi iba ang tingin nila sakin. At pano ko siya liligawan kung kahit katiting na mga hilig nya bukod sa instruments, hindi ko alam? And I think this gathering would be great, para makakuha ako ng information. May silbi rin pala ‘tong Ate ko. Hehe… XD
Siguro nga hindi ko pa ulit nasasabihan si Jared tungkol sa mga plano ko. Masyado kasing busy eh. Balak ko sana sa February na para sweet. Ngayon, gagawa muna ako ng moves… ^^ Meron pang almost 3 months para maipakita ko sa kanyang sincere ako.
Pag-dating ko dun, si Anne at si Jared pa rin ang topic. Nasasaktan ako. Ouch! It hurts oh…
Hehe… acting lang…
Pero baka kasi magkatotoo and it hurts talaga kaya naman…
“Ah Bratzy… I mean Ate Mae, kelan mo ba kasi sasagutin si Jelly Aaaacccceee…” Haha!!! Hinabaan ko yung pagkakasabi ko ng ‘Aaaacccceee’ para naman mas effective yung pang-aasar ko. Nabaling naman yung usapan dun sa sinabi ko. Buti naman…
“Zeke!”
“Aiyee… nagsabay pa yung dalawa… kelan nga?”
“Di naman siya nanliligaw eh…” Masyado talagang defensive ‘tong ate ko.
“At wala rin naman akong nililigawan, Zeke.” Si Kuya Jed yung nag ‘second the motion’.
“I made a promise to her that I’ll wait for her until we finished college.”
Yuck! Ang lagkit na ng tingin nila sa isa’t isa nakakadiri. That gave me goosebumps. Alam ko yung history nilang dalawa… siyempre, matagal na kaming magkakasama eh… Kwento ko?
“Ok… This is how the story goes… Para naman maka-relate si Anne at si Vince…” Ayan… ikukwento na naman ni ate…
“Magkababata kaming apat. He’s two years older than me. Bagong lipat kami nun dito sa subdivision na to. I think I was 8 years old back then while Zeke is 6, I think? Since bago lang kami, wala pa kaming friends until we met them at the park. He’s taking care of Jared that time nung inatake na naman ako ng sakit ko. Siya yung nagdala sakin sa bahay habang yung dalawang bata naiwan namin sa park. Mom and dad thank him for that… I owe him my life. Kasi kung hindi ako naagapan that time, baka malala na ko ngayon or worse, wala na ko dito.”
ANNE’s POV
So parang kami rin pala ni Gelo sina Ate Mae at Kuya Jed. Childhood friends sila… Yun nga lang, there is nothing beyond our relationship, more than being bestfriends… ^^
“And then our friendship started there. Sila ang madalas pumupunta samin para makipaglaro. Favorite namin yung bahay-bahayan.”
Tapos natawa naman ako bigla kasi naalala ko na naman yung picture nilang yun. Patuloy pa rin s ate sa pagkukwento niya…
“We had a promise to each other that we will marry in the future… Bata pa kami nyan, kung anu-ano nang iniisip… hehe…” Bigla namang nag-change yung mood nung kinukwento na ni ate yung pag-punta nya sa America, that time daw kasi yung bond between them is as if they were real couples though hindi pa masasabing ganun kasi bata pa sila 12 lang nun si ate Mae, at 14 si kuya Jed pero para sa kanila ganun na rin yun.
“Kaya nga kahit nandun na siya, hindi pa rin kami nawawalan ng communication. Naaalala ko nga dati, yung baon ko nun iniipon ko para makabili ako that time ng card para matawagan ko siya. Hindi ko pinapaalam yun kahit sa parents ko kasi nahihiya ako. hindi ko naman nasasabi kay Jared kasi ano pa bang muwang nya nung mga oras na yun sa mga ganung bagay?” Si Kuya Jed naman yung sunod na nagkwento tungkol sa mga efforts na ginagawa nya para kay Ate Mae… Oh… how sweet…
Basta ang dami pa nilang kwento… pero eto lang ang nagconclude sa lahat ng yun na si Kuya Jed ang may sabi…
“Hindi nga kami, pero committed kami sa isa’t isa. Mas gusto ko naman yun kaysa sa tawaging ‘kayo’ pero ayaw niyo ng commitment. Boyfriend/girlfriend is just for formality’s sake. Hindi kailangang maging kayo para ma-fulfill nyo yung promise nyo sa isa’t isa. Those are just words. But what’s important is what you have engraved here…” humawak siya sa chest niya… At tumingin kay Ate Mae… owww…=^__^= “In your heart…, na panghahawakan nyo hanggang sa dumating yung panahong yun.”
Teka, dinugo ata ako sa sinabi niyang yun ah… Whew… Pero mejo naintindihan ko naman… at super hands up ako sa kanila. They still kept their promise…
To make the long story short… (pasensya na masyado kong pinaligoy ligoy…) after naming magdaldalan, nanuod kami ng dvd na kinuha ni Jared kanina. Pinanuod namin yung ‘A Nightmare on Elm’s Street’. Di naman siya nakakatakot, nakakagulat lang. ^^
After that, nagdecide na kaming umuwi ni Gelo. Mag-ooffer pa sana sila na ihatid kami kaya lang dala naman ni Gelo yung motor niya kaya ayun…
“Anne, are you sure hindi na namin kayo ihahatid?”
“Ok na po kami ate. Salamat po talaga…”
“Sure! Next time huh.”
“Sige po.”
“Oh pano Mae, uwi na rin kami. Kita na lang tayo bukas ok?” Tapos kiniss ni Kuya Jed si Ate Mae sa pisngi… ang sweet talaga nila!!! Bagay na bagay sila… aiyee… “Jared tara na. Angkas mo ko!”
“Maglakad ka na lang! Ang lapit lapit ng bahay eh. Ang bigat mo kaya!” Malapit? Eh ang layo nga eh. Kaya nga kami nag-bike diba?
“Sige na… Sige, ako mag-aangkas sayo?!” Kulit din nilang mag kuya noh?
“Di na… ikaw na lang umangkas.” Umangkas na nga si Kuya Jed sa harap kung san din ako naka-angkas kanina. Ang sagwa tignan. Ang tangkad nya masyado para umupo dun sa harap.
“Kuya Jed, gusto mo palit muna kayo ni Anne, ikaw muna umangkas sakin. Sabihin mo na lang kung san bahay niyo.” Ano nanamang pumasok sa isip nito ni Gelo?
“Thanks. Pasensya na Anne ha.”
“Ok lang po yun.” Naku! Eto na naman tayo… Naaawa na ko sa buhok ko…
Sa madaling salita, nagpalit nga kami ni Kuya Jed. For sure bibilisan na naman nito, ngayong makikipagsabayan na siya kay Gelo para maabutan namin.
Pinauna kami ni Gelo makaalis. Pero nauna pa rin sila. Malamang motor yun, bike lang kami. Wow huh?! Ang bagal niya ngayon magbike… nakonsensya siguro dun sa ginawa niya sakin kanina… ^^
Tahimik lang kami habang nagbibike. Sa may di kalayuan mula sa bahay nina Zeke, nakita namin na huminto sina Gelo. Ano kayang nangyari sa dalawang yun? Don’t tell me nasiraan si Gelo?
Patuloy pa rin si Jared sa pagbibike kaya lang mabagal pa rin…
Pag dating namin dun sa hinintuan nila…
“Sige Anne baba ka na… hehe… ^^” Teka, familiar tong bahay na ‘to ah…
“Teka… diba bahay niyo to? At dun ang bahay ni Zeke?”
“Ah…”
“Hm…”
“Eh…”
“Aahh… OO… Malapit lang… Kayang lakarin… Opposite nung mga sinabi ko kanina sayo.. hehe!!!”
Nakayuko na siya nyan na para bang nahihiyang ewan. Kainis ‘to! So pinag-tripan na naman pala niya ako kanina. Pero ok lang na-enjoy ko naman yung hangin na nahigop ko kanina eh. ^^
“Naku!!! Kahit kailan ka talaga!”
“Piz!”
“Tara pasok muna kayo.”
“Ok lang po kuya. Sige po una na po kami. Gabi na rin eh.”
“Sige, mag-ingat kayo ah.”
Mga 9 na rin kami nakarating sa bahay… Bagsak kaagad ako pagkapasok ko ng kwarto. Di na nga ako nakapagpalit ng damit eh.
Kinabukasan, usual day… busy-busy-han sa mga school projects, sa org activities, at iba pa.
…
…
…
Yung next time pala na sinasabi ni Ate Mae ay next year pa kasi bumalik na siya sa America last, last Friday. Di na namin siya naihatid kasi may pasok at tanghali siya umalis. Si Zeke lang ang naghatid sa kanya that time and I think si Kuya Jed humabol sa airport. Hehe… Talaga nga naman… Ang sarap sundan ng love story nila… ANG CUTE!!! If someone could write them a story, magpiprisinta ako! I don’t know that much pero anong ginagawa ng research diba? Ka-close ko yung dalawang sobrang malapit sa kanila… hihi… B-)
Anyway, by the way, hi-way… ang bilis ng oras at bukas na yung youth camp.
What?!!!
Bukas na pala. So, malapit na naman akong tumanda???
Sa mga hindi kasi nakakaalam. Nov. 23 yung youth camp and 24th is my birthday. Kakaibang experience ‘to for me coz it’s my first time spending my day away from my family. Sad din kasi wala si daddy at maiiwan ko si mommy mag-isa sa bahay. Sana ok lang siya dun… haay… enough with the drama kasi mag-eempake na pala ako… ^^
…………………………………
I can’t sleep… I don’t know why… Maybe I’m just so excited or maybe something would happen beyond what I’m expecting…
Eh ano namang i-eexpect ko sa youth camp? Malamang camping yun, may reflection, games, team building, bon fire. Sige na nga! I’m just thinking if meron bang ibang babati sakin sa pinaka special na araw ko bukod kay Gelo at sa mga classmates ko. I’m not that hypocrite not to expect any surprises pero sa ganung sitwasyon, maaalala pa ba nila ako eh kung sabik na sabik silang lahat para sa camping? Mabuti nang wag ko na lang ipaalala, isipin pa nila may hinihingi akong favor… hehe…
……………
……………
……………
7…
8…
9…
10…
Waah!!! Di pa din ako makatulog… 2 oras na lang at Nov.23 na… Naku naman…
…
…
>>>Gelo… gcng k p?
After 10 minutes… walang reply… tulog na to… Iba na nga lang…
>>>Zeke… gcng k p?
>Hey Babe! Bkt d k p n22log?
>>>Can’t sleep. Exctd eh. Eh kaw?
>May iniicp p q eh.
>>>Ano nmn?
>Secret… m2log k n nga at baka ma-late k p bkas. Gudnyt… mwahugzzz…
>>>same here…
Ayun… hindi na rin siya nagreply. Baka inantok na rin to… Di pa talaga ako makatulog… Naman! Bakit ngayon pa?
>>>Hmmm… Jared? Gcng k p?
>Yep. Y?
>>>Wla nmn. D lng aq mkatulog… sori s istorbo ah.
>No, it’s fine… di rin nmn aq mk2log eh. So, usap muna tau?
Magrereply na sana ako kaya lang…
Wahh!!!
Nag-riring yung phone ko… sasagutin ko ba o hindi?
Oo?
“Hello Jared.”
“Uhm… Ah hi… Bakit di ka pa natutulog?”
“Masyado yata akong na-eexcite eh. Eh ikaw bakit hindi pa?”
“Wala lang… Nag-aayos pa lang ako ng gamit ko eh. Nagpahinga pa ko, may pinuntahan kasi ako kanina.”
“Ah… san ka naman galing?”
“May binili lang ako sa mall.” Baka bumili ng babaunin. Naman oh. Itatanong mo pa eh obvious naman.
“Naks! Eh di marami kang baon? Haha! Tamang tama! Sayo ako tatabi!”
“Haha!!! Tubig nga lang babaunin ko kasi alam kong ikaw ang maraming baon… haha! Piz! Sa music store ako galing, bumili ng bagong drumstick.”
“Oh?! Nagddrums ka na rin?”
“Ah eh… Matagal na kong nagpapractice. Hehe…”
Lowbat na nga yung phone ko kaya chinarge ko pero wala pa ring humpay yung pag-uusap namin kahit na non-sense na yung pinag-uusapan.
Oh great! What time is it?
ZEKE’s POV
“Excuse me… Mag-rerefill lang ako ng juice.”
For a moment I felt a pain on my chest. Pinagseselosan ko ba yung bestfriend ko? Wala namang masama dun diba? Coincidence lang na nagkapareho sila ng damit. Kaya wala akong dapat ipagselos. Parang yun lang?... And I know Jared, alam kong hindi siya gagawa ng move na alam niyang ikakasama ng loob ko. Matagal na niyang alam na may gusto ako kay Anne at balak ko siyang ligawan. But I wonder kung ano bang klaseng babae ang gusto ni Jared. Di pa kasi siya nakakapanligaw before at wala akong kilalang nagugustuhan nya. Crush meron, puro mga Hollywood actress nga eh, like Megan Fox… Pero like at love wala.
Di ko pa siya kayang ligawan ngayon, not for now. Coz I think she doesn’t even know that I had this special something for her. Di ko kasi kayang i-express kasi iba ang tingin nila sakin. At pano ko siya liligawan kung kahit katiting na mga hilig nya bukod sa instruments, hindi ko alam? And I think this gathering would be great, para makakuha ako ng information. May silbi rin pala ‘tong Ate ko. Hehe… XD
Siguro nga hindi ko pa ulit nasasabihan si Jared tungkol sa mga plano ko. Masyado kasing busy eh. Balak ko sana sa February na para sweet. Ngayon, gagawa muna ako ng moves… ^^ Meron pang almost 3 months para maipakita ko sa kanyang sincere ako.
Pag-dating ko dun, si Anne at si Jared pa rin ang topic. Nasasaktan ako. Ouch! It hurts oh…
Hehe… acting lang…
Pero baka kasi magkatotoo and it hurts talaga kaya naman…
“Ah Bratzy… I mean Ate Mae, kelan mo ba kasi sasagutin si Jelly Aaaacccceee…” Haha!!! Hinabaan ko yung pagkakasabi ko ng ‘Aaaacccceee’ para naman mas effective yung pang-aasar ko. Nabaling naman yung usapan dun sa sinabi ko. Buti naman…
“Zeke!”
“Aiyee… nagsabay pa yung dalawa… kelan nga?”
“Di naman siya nanliligaw eh…” Masyado talagang defensive ‘tong ate ko.
“At wala rin naman akong nililigawan, Zeke.” Si Kuya Jed yung nag ‘second the motion’.
“I made a promise to her that I’ll wait for her until we finished college.”
Yuck! Ang lagkit na ng tingin nila sa isa’t isa nakakadiri. That gave me goosebumps. Alam ko yung history nilang dalawa… siyempre, matagal na kaming magkakasama eh… Kwento ko?
“Ok… This is how the story goes… Para naman maka-relate si Anne at si Vince…” Ayan… ikukwento na naman ni ate…
“Magkababata kaming apat. He’s two years older than me. Bagong lipat kami nun dito sa subdivision na to. I think I was 8 years old back then while Zeke is 6, I think? Since bago lang kami, wala pa kaming friends until we met them at the park. He’s taking care of Jared that time nung inatake na naman ako ng sakit ko. Siya yung nagdala sakin sa bahay habang yung dalawang bata naiwan namin sa park. Mom and dad thank him for that… I owe him my life. Kasi kung hindi ako naagapan that time, baka malala na ko ngayon or worse, wala na ko dito.”
ANNE’s POV
So parang kami rin pala ni Gelo sina Ate Mae at Kuya Jed. Childhood friends sila… Yun nga lang, there is nothing beyond our relationship, more than being bestfriends… ^^
“And then our friendship started there. Sila ang madalas pumupunta samin para makipaglaro. Favorite namin yung bahay-bahayan.”
Tapos natawa naman ako bigla kasi naalala ko na naman yung picture nilang yun. Patuloy pa rin s ate sa pagkukwento niya…
“We had a promise to each other that we will marry in the future… Bata pa kami nyan, kung anu-ano nang iniisip… hehe…” Bigla namang nag-change yung mood nung kinukwento na ni ate yung pag-punta nya sa America, that time daw kasi yung bond between them is as if they were real couples though hindi pa masasabing ganun kasi bata pa sila 12 lang nun si ate Mae, at 14 si kuya Jed pero para sa kanila ganun na rin yun.
“Kaya nga kahit nandun na siya, hindi pa rin kami nawawalan ng communication. Naaalala ko nga dati, yung baon ko nun iniipon ko para makabili ako that time ng card para matawagan ko siya. Hindi ko pinapaalam yun kahit sa parents ko kasi nahihiya ako. hindi ko naman nasasabi kay Jared kasi ano pa bang muwang nya nung mga oras na yun sa mga ganung bagay?” Si Kuya Jed naman yung sunod na nagkwento tungkol sa mga efforts na ginagawa nya para kay Ate Mae… Oh… how sweet…
Basta ang dami pa nilang kwento… pero eto lang ang nagconclude sa lahat ng yun na si Kuya Jed ang may sabi…
“Hindi nga kami, pero committed kami sa isa’t isa. Mas gusto ko naman yun kaysa sa tawaging ‘kayo’ pero ayaw niyo ng commitment. Boyfriend/girlfriend is just for formality’s sake. Hindi kailangang maging kayo para ma-fulfill nyo yung promise nyo sa isa’t isa. Those are just words. But what’s important is what you have engraved here…” humawak siya sa chest niya… At tumingin kay Ate Mae… owww…=^__^= “In your heart…, na panghahawakan nyo hanggang sa dumating yung panahong yun.”
Teka, dinugo ata ako sa sinabi niyang yun ah… Whew… Pero mejo naintindihan ko naman… at super hands up ako sa kanila. They still kept their promise…
To make the long story short… (pasensya na masyado kong pinaligoy ligoy…) after naming magdaldalan, nanuod kami ng dvd na kinuha ni Jared kanina. Pinanuod namin yung ‘A Nightmare on Elm’s Street’. Di naman siya nakakatakot, nakakagulat lang. ^^
After that, nagdecide na kaming umuwi ni Gelo. Mag-ooffer pa sana sila na ihatid kami kaya lang dala naman ni Gelo yung motor niya kaya ayun…
“Anne, are you sure hindi na namin kayo ihahatid?”
“Ok na po kami ate. Salamat po talaga…”
“Sure! Next time huh.”
“Sige po.”
“Oh pano Mae, uwi na rin kami. Kita na lang tayo bukas ok?” Tapos kiniss ni Kuya Jed si Ate Mae sa pisngi… ang sweet talaga nila!!! Bagay na bagay sila… aiyee… “Jared tara na. Angkas mo ko!”
“Maglakad ka na lang! Ang lapit lapit ng bahay eh. Ang bigat mo kaya!” Malapit? Eh ang layo nga eh. Kaya nga kami nag-bike diba?
“Sige na… Sige, ako mag-aangkas sayo?!” Kulit din nilang mag kuya noh?
“Di na… ikaw na lang umangkas.” Umangkas na nga si Kuya Jed sa harap kung san din ako naka-angkas kanina. Ang sagwa tignan. Ang tangkad nya masyado para umupo dun sa harap.
“Kuya Jed, gusto mo palit muna kayo ni Anne, ikaw muna umangkas sakin. Sabihin mo na lang kung san bahay niyo.” Ano nanamang pumasok sa isip nito ni Gelo?
“Thanks. Pasensya na Anne ha.”
“Ok lang po yun.” Naku! Eto na naman tayo… Naaawa na ko sa buhok ko…
Sa madaling salita, nagpalit nga kami ni Kuya Jed. For sure bibilisan na naman nito, ngayong makikipagsabayan na siya kay Gelo para maabutan namin.
Pinauna kami ni Gelo makaalis. Pero nauna pa rin sila. Malamang motor yun, bike lang kami. Wow huh?! Ang bagal niya ngayon magbike… nakonsensya siguro dun sa ginawa niya sakin kanina… ^^
Tahimik lang kami habang nagbibike. Sa may di kalayuan mula sa bahay nina Zeke, nakita namin na huminto sina Gelo. Ano kayang nangyari sa dalawang yun? Don’t tell me nasiraan si Gelo?
Patuloy pa rin si Jared sa pagbibike kaya lang mabagal pa rin…
Pag dating namin dun sa hinintuan nila…
“Sige Anne baba ka na… hehe… ^^” Teka, familiar tong bahay na ‘to ah…
“Teka… diba bahay niyo to? At dun ang bahay ni Zeke?”
“Ah…”
“Hm…”
“Eh…”
“Aahh… OO… Malapit lang… Kayang lakarin… Opposite nung mga sinabi ko kanina sayo.. hehe!!!”
Nakayuko na siya nyan na para bang nahihiyang ewan. Kainis ‘to! So pinag-tripan na naman pala niya ako kanina. Pero ok lang na-enjoy ko naman yung hangin na nahigop ko kanina eh. ^^
“Naku!!! Kahit kailan ka talaga!”
“Piz!”
“Tara pasok muna kayo.”
“Ok lang po kuya. Sige po una na po kami. Gabi na rin eh.”
“Sige, mag-ingat kayo ah.”
Mga 9 na rin kami nakarating sa bahay… Bagsak kaagad ako pagkapasok ko ng kwarto. Di na nga ako nakapagpalit ng damit eh.
Kinabukasan, usual day… busy-busy-han sa mga school projects, sa org activities, at iba pa.
…
…
…
Yung next time pala na sinasabi ni Ate Mae ay next year pa kasi bumalik na siya sa America last, last Friday. Di na namin siya naihatid kasi may pasok at tanghali siya umalis. Si Zeke lang ang naghatid sa kanya that time and I think si Kuya Jed humabol sa airport. Hehe… Talaga nga naman… Ang sarap sundan ng love story nila… ANG CUTE!!! If someone could write them a story, magpiprisinta ako! I don’t know that much pero anong ginagawa ng research diba? Ka-close ko yung dalawang sobrang malapit sa kanila… hihi… B-)
Anyway, by the way, hi-way… ang bilis ng oras at bukas na yung youth camp.
What?!!!
Bukas na pala. So, malapit na naman akong tumanda???
Sa mga hindi kasi nakakaalam. Nov. 23 yung youth camp and 24th is my birthday. Kakaibang experience ‘to for me coz it’s my first time spending my day away from my family. Sad din kasi wala si daddy at maiiwan ko si mommy mag-isa sa bahay. Sana ok lang siya dun… haay… enough with the drama kasi mag-eempake na pala ako… ^^
…………………………………
I can’t sleep… I don’t know why… Maybe I’m just so excited or maybe something would happen beyond what I’m expecting…
Eh ano namang i-eexpect ko sa youth camp? Malamang camping yun, may reflection, games, team building, bon fire. Sige na nga! I’m just thinking if meron bang ibang babati sakin sa pinaka special na araw ko bukod kay Gelo at sa mga classmates ko. I’m not that hypocrite not to expect any surprises pero sa ganung sitwasyon, maaalala pa ba nila ako eh kung sabik na sabik silang lahat para sa camping? Mabuti nang wag ko na lang ipaalala, isipin pa nila may hinihingi akong favor… hehe…
……………
……………
……………
7…
8…
9…
10…
Waah!!! Di pa din ako makatulog… 2 oras na lang at Nov.23 na… Naku naman…
…
…
>>>Gelo… gcng k p?
After 10 minutes… walang reply… tulog na to… Iba na nga lang…
>>>Zeke… gcng k p?
>Hey Babe! Bkt d k p n22log?
>>>Can’t sleep. Exctd eh. Eh kaw?
>May iniicp p q eh.
>>>Ano nmn?
>Secret… m2log k n nga at baka ma-late k p bkas. Gudnyt… mwahugzzz…
>>>same here…
Ayun… hindi na rin siya nagreply. Baka inantok na rin to… Di pa talaga ako makatulog… Naman! Bakit ngayon pa?
>>>Hmmm… Jared? Gcng k p?
>Yep. Y?
>>>Wla nmn. D lng aq mkatulog… sori s istorbo ah.
>No, it’s fine… di rin nmn aq mk2log eh. So, usap muna tau?
Magrereply na sana ako kaya lang…
Wahh!!!
Nag-riring yung phone ko… sasagutin ko ba o hindi?
Oo?
“Hello Jared.”
“Uhm… Ah hi… Bakit di ka pa natutulog?”
“Masyado yata akong na-eexcite eh. Eh ikaw bakit hindi pa?”
“Wala lang… Nag-aayos pa lang ako ng gamit ko eh. Nagpahinga pa ko, may pinuntahan kasi ako kanina.”
“Ah… san ka naman galing?”
“May binili lang ako sa mall.” Baka bumili ng babaunin. Naman oh. Itatanong mo pa eh obvious naman.
“Naks! Eh di marami kang baon? Haha! Tamang tama! Sayo ako tatabi!”
“Haha!!! Tubig nga lang babaunin ko kasi alam kong ikaw ang maraming baon… haha! Piz! Sa music store ako galing, bumili ng bagong drumstick.”
“Oh?! Nagddrums ka na rin?”
“Ah eh… Matagal na kong nagpapractice. Hehe…”
Lowbat na nga yung phone ko kaya chinarge ko pero wala pa ring humpay yung pag-uusap namin kahit na non-sense na yung pinag-uusapan.
Oh great! What time is it?
HTML Comment Box is loading comments...
|