IN SEARCH
CHAPTER 29-- Anong pipiliin ko?
“We’re here!” Bumaba na kami nun sa bike, tama nga ako at ang gulo na ng buhok ko. Nakita ko kasi yung reflection ko sa salamin na suot nya eh. “Anong nangyari sayo?”
“Kagagawan mo lang naman kasi… Sobrang bilis mo kayang magpatakbo… Mukha na tuloy akong bruha.” Hinawi nya naman yung buhok ko papunta sa likod ng tenga ko.
“Bakit ganyan? Mukhang mas napagod ka pa sakin ah?” Sinabi nya yan ng nakangiti siya. Mukha na ba akong haggard? OMG… Nakakahiya!
“Ah eh… Bakit? Senxa na, wala akong dalang suklay.”
“Hindi yun. Ok pa rin naman yung buhok mo. Namumula ka lang… Dinaig mo pa ko samantalang ako yung may angkas sayo. At ako ang nagba-bike.” What?! Bakit naman ganun maka-react yung mukha ko? Hindi naman niya ako intentionally na niyakap eh. Di naman sadya yun… Teka… Kalma kalma… bumalik ka na sa dati please…
“Ah kasi… Kakatili ko yan… Masyado kasi akong ninenerbyos sayo eh…” Whew… sana lumusot…
“Hehe… Sorry…” Sabay kurot sa pisngi ko… mapula na nga kukurutin pa… “Ok lang… cute ka pa rin naman. Mas cute nga eh. Di na kailangan ng blush-on.” Tama na… baka hindi na bumalik yan sa dati nyang kulay eh… naman…
Bumukas naman yung gate nung isa pang mansion na hinintuan namin…
“Hey! Nandito na pala kayo. Oh?! Si Vince? Teka babe, nag blush-on ka ba?” Lumabas nga si Zeke, at naka-apron pa… tapos yung usual hair-do niya kapag may practice sila na naka pony yung bangs niya. Ang cute!
“Ah… hi-hi-hindi ah… napagod lang.” Yung ngiti ko sa kanya nun para bang nahihiya… Bakit ba ang daming nilang mag tanong? Sunod sunod pa. Trend na ba yan ngayon?
“Tara, pasok na kayo. Hinihintay na kayo dun ni bratzy, ah I mean Ate Mae.”
Pumasok na nga kami sa loob… Maganda rin yung bahay nila… Malaki rin at mukhang mansion… Nandito kami ngayon sa sala si Zeke naman bumalik sa kusina. Nakakatuwa yung sala nila kasi puro picture frame, kadalasan silang dalawa ng Ate niya pero sobrang bata pa nila dito.
Iniwan kong nakaupo sa sofa si Jared kasi gusto kong magtingin tingin ng pictures. Meron pa nga akong nakitang isang picture frame dun, dalawang babae at dalawang lalaki. Yung isang pair dun na babae at lalaki mukhang mas matanda sa isa pang pair. Familiar yung mga mukha nila kasi yung mas batang lalaki dun si Jared, yung mas matandang babae, si Mae siguro, yung mas matandang lalaki may hawig kay Jared, kaanu-ano niya kaya? Kuya niya? Teka, bakit wala dito si Zeke?
“ANNE!!!” May bigla namang dumamba sakin. Akala ko kung sino, si Ate Mae pala. “It’s good to see you again!” Nagbeso naman siya sakin. Parang kanina lang naman nagkita kami sa school nung bumisita siya eh.
“Good Evening po.” 6pm na kasi. Napansin nya yatang may tinitignan ako sa isang side table nila.
“Oh… Do you like it?...” Ngumiti lang ako sa kanya at siya naman nagreply lang din ng ngiti… kakaibang ngiti…
“That was more or less 10 years ago, don’t get me wrong about my age, I’m just 19 ok. That was a family picture.” What?! 19 na siya? Eh mukha ngang mas matanda pa si Zeke eh. Pero matangkad din siya. Pinakilala niya isa-isa yung mga nasa picture. Inuna nya yung dalawang pair na nakatayo.
“This is me… then Jelly, Jam- -, I mean, Jared’s brother…” Nagpatuloy lang siya. Infairness… may pinagmanahan nga ng itsura si Jared at ang pogi din ng kuya nya… haha!!! “Jared…” Tinuro niya yung isang batang may akbay na babae. Kahit bata pa lang cute na. I wonder kung ano na ba ang status nila nung batang babaeng kaakbay niya. Mukha kasing ang sweet nila dito. Naalala ko tuloy yung childhood memories namin ni Gelo. Teka?! Bakit nga pala ako mukhang naiinggit sa batang babaeng katabi nya? Eh kung ako naman ang kasama nya ngayon? Haha!!! Nako… natututo na ko ha… haha!!!
“And this is… Zeke…” Tinuro niya yung batang babaeng nakaupo na akbay-akbay ni Jared.
WHAT?!
ZEKE?!
“Si-si… Zeke? Yan? That girl?!” Di ako makapaniwala?! Yung batang babaeng yun na kanina lang pinagseselosan ko, si Zeke? Ang cute nya… haha!!! Di ko na nga mapigilan yung tawa ko nun. Hahaha!!!!
“Oo! Si Zeke nga yan. Lakas kasi mang trip nitong si Mae eh.” Bigla namang sumulpot sa tabi namin si Jared. “Naglalaro kami nyan ng bahay-bahayan. Si kuya yung tatay siya naman ang nanay at kami ni Zeke ang magkapatid.”
“I really wanted to have a baby sister and a baby girl as well so… so I…” Di na makapagsalita si Ate Mae kasi mukhang pinpigilan na nya yung tawa niya…
“Kaya dinamitan niya si Zeke nang pambabae at minake-up-an pa.” sabay tawa naman naming tatlo. Kasi yung itsura dun ni Zeke, mukha talagang babae. Naka red kasi siya na dress, polka dots pa tapos naka suot pa siya ng headband na may malaking ribbon tapos may extension yun na black curly hair kaya nagmukha talagang babae yung itsura niya.
“Just imagine a 7 year old boy wearing those stuff. And the thing is, instead of stopping us, he was the one insisting to put a lipstick and a blush-on on him.” Sabi ni Ate Mae.
Nagtawanan ulit kami nun…
“Hoy hoy hoy! Anong kaguluhan yan at bakit kayo tawa ng ta- -??! ........................................................................... MAE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Nakita na nga ni Zeke yung sanhi ng pagtatawanan namin, at ngayon naghahabulan na sila sa buong bahay nila at nakarating na nga sila sa second floor… at pagbaba nila…
“Jelly Ace!!! Inaaway ako ni Zeke!!!” Nasa likod na si Ate Mae nung lalaking mukhang koreano habang nakahawak siya dun sa damit.
“Kuya?!”
“Oh! Jared? Nandito na pala kayo…”
“Nagtatagalog ka?!” Napahinto yung paghampas ng unan ni Zeke sa ate nya. Teka, ang daming revelations ngayon ah. Una yung sa picture; pangalawa, sa kuya ni Jared at pangatlo, sa pagtatagalog ni Mae.
“Yeah! I told you I’m not good at it but I didn’t say that I can’t speak the language.” Nag-grin naman yung ate niya. By the way, lahat kami nasa sala na nang mga panahong to.
“Nak ng tokwa! Mag-iisang linggo ka na dito ngayon ka lang nagtagalog?! Pinahirapan mo lang ako jan sa kaka-english mo?!” Napakamot naman si Zeke ng ulo niya na parang pabirong nayayamot. Di naman siya mukhang galit eh.
“Haven’t you noticed that I could understand you even if you’re talking to me in straight Filipino? And when you’re at school, manang, Ate Memang and I are conversing in Filipino. Let’s say I just want to piss you off… hehe… kidding… It’s a good practice, you know. Para masanay ka mag-English. It’ll be useful.” Sabagay may point si Ate Mae dun. Kasi kung masasanay kang makipag-usap in English, mahahasa ka at later on hindi ka na mauutal at higit sa lahat useful yun in and out of the school lalo pag-nag-apply ka na ng trabaho. Ooops… masyado na kong napapalayo sa usapan. “And, mom and dad are still teaching me about our culture and they never fail to atleast talk to me once in a while in Filipino.”
Nagkatinginan na lang kami pare-pareho kasi nakakatawa yung itsura ni Zeke na para bang napagkaisahan namin siya.
“Ikaw kuya? Kelan ka pa nandito?” Si Jared naman yung bumasag ng kaguluhan namin.
“Kanina pa. Tinawagan ako ni Mae kagabi eh. Pinapapunta ako dito. Since wala naman akong gagawin bukas at wala rin namang pasok, pumunta na ko. Alam naman ni mommy na nandito ako eh. Kanina pa nga ko sa kwarto ni Zeke eh.” Teka parang na-oOP na ko sa kanila ah… Di ko naman kasi sila ganun katagal na kakilala.
“Ah! By the way, Kuya si Anne nga pala, Anne si Kuya Jed.” Nakipag shake hands naman siya sakin. Mukha namang mabait din siya tulad ni Jared.
“Kuya Jed??! Bakit--…”
“Bakit Jelly Ace?” Sabi ko nga si Jared magpapatuloy nung sasabihin ko eh… Nag-butt- in naman bigla yung kuya niya.
“I’m Jelly Ace… He’s Jam… Pansin mo puro pagkain? Puro sweets? Matakaw kasi si Mae eh. Pero di naman tumataba.” Wow! Buti pa siya… Ako kasi palibhasa pag sobra sobra na talaga kinakain ko, nag-gagain na ng weight. Pero ganun pa man, mabilis namang bumalik sa dati.
“Hindi kaya! Those are your names. I just combined it. Jared Emmanuel, Jamm. Jed Elijah, Jelly. I just added an ACE. Bagay naman sayo eh.”
Dahil nga sa walang katapusang explanasyon sa mga katanungan, which is mabababaw lang naman na mga tanong tungkol sa kanila, nakatayo pa rin kami dun sa gitna ng sala nila. Nasa kalagitnaan ng pageexplain nun si ate Mae tungkol sa nabuo niyang mga nicknames nina Jared at Kuya Jed nang biglang may bumusina…
“Mam, sir, may dumating po ulit kayong bisita.” Baka si Gelo na yan…
“Anne! Baka si Vince na yan.” Si Zeke yung lumapit dun sa may pinto para salubungin kung sino man yung dadating. Sana si Gelo na nga.
“Ui pre! Bakit ngayon ka lang?” Yey! Si Gelo nga! “Nga pala, Vince, ate ko.”
“You are Anne’s bestfriend right? Call me Ate Mae… Nice meeting you.”
“Hello po.” Nag-beso sa kanya si Ate Mae. Haha! Itsura mo nga Gelo! Haha!!!
“Kuya naman ni Jared, si Kuya Jed.” Nagshake hands silang dalawa.
“Sir, mam, nakahanda na po yung dinner nyo.”
“Let’s go.” Niyaya na kami ni Ate Mae papunta sa dining area nila.
Naupo na kaming lahat… ganito yung pwesto:
Kami ni Gelo ang magkatabi tapos si Ate Mae at Kuya Jed. So magkakatapat kaming apat. Si Zeke naman tsaka si Jared sa magkabilang kabisera.
Ang sweet naman nitong dalawang ‘to… Hmmm… I smell something fishy… Sila kaya?
Dumating naman si manang at sinerve yung pagkain.
Wow! Ang sarap ng ulam… Sinigang na Baboy… Favorite ko ‘to!
“Anne, favorite mo yan di ba? Hinay hinay lang ha…” Gelo naman masyado akong binubuking… napapalakas kasi talaga ang kain ko lalo na kapag yun ang ulam… ^^
“Ui! Favorite mo rin yan? It looks like we have so many things in common. So tell me more about yourself.” Ah… Eh… ano namang ikukwento ko sa kanya? Eh parang wala namang interesting sa buhay ko.
“Uhm.. only child lang po ako but I’ve never felt that way coz ever since I was born, magkasama na kami ni Gelo. Sabay na kaming lumaki.”
“By the way, who’s Gelo? Bakit di mo siya sinama dito?” Nagtaas naman nun ng kamay si Gelo.
“I’m also Gelo. Vince Angelo po and Baby Claire’s the only one who can call me Gelo…… Ooops… Sorry, I think I just hit the bull’s eye. Patay…” Yung ngiti nya napalitan ng ‘Deadz ako! Lagot!’ na itsura. Aba! Dapat lang… at pasalamat ka dahil nasa may hapag kainan tayo dahil kung hindi, baka kanina pa bugbog sarado sakin. OMG! Lahat sila nakatingin na sakin.
“Hi Baby Claire…” At nagsabay sabay pa sila… naman! Tinititigan ko na talaga si Gelo nun… Humanda ka talaga saking mokong ka…
“Ah… Pre! Sa tingin ko kailangan na nating magpalit ng pwesto. Baka hindi na ako makauwi ng buhay eh…”
JARED’s POV
“Hi Baby Claire…” Ang cute ng tawagan nila. Haha!!! Pero nagseselos ako… Kasi wala akong tawag sa kanya na masasabi kong ako lang ang tumatawag sa kanya ng ganun at ako lang ang may karapatang tawagin siya ng ganun.
Nakita ko si Anne nun namumula na naman. Malamang sa sobrang hiya. Ang sama na ng tingin nya nun kay Gelo, yung tingin na parang nagbabanta na… Haha! Tapos yung hawak niya sa tinidor, masyado nang mahigpit. Lalo siyang nagiging cute kapag nainis. Haha!!!
“Ah… Pre! Sa tingin ko kailangan na nating magpalit ng pwesto. Baka hindi na ako makauwi ng buhay eh…” At nakipagpalit na nga siya sakin…
“Oh wait! Are you guys wearing a couple shirt?” Napatingin naman kami nun kay Ate Mae? Sino naman yun? Sabay nguso niya sakin and then kay Anne. Kami naman ni Anne nagkatinginan lang tapos. Napatingin ako sa damit niya at siya naman sakin.
“Hindi po!” (sabay) Napatayo naman kami pareho at sabay na sabay din nagsalita.
“And your pants are of the same hue. Nag-usap kayo?”
“Hindi po talaga!” Sabay ulit kami… naman…
“Aiyee…” At nang-asar talaga sila… Pareho kasi kaming naka pink. Tapos yung design ng shirt niya girly na heart na may wings. Ako naman yung parang tribal lang na design ng wings. Tapos pareho pang beige yung kulay ng pants namin. Mas light lang yung sa kanya.
“Excuse me… Mag-rerefill lang ako ng juice.” Teka, nagkataon lang ba o umiwas talaga si Zeke. Does it mean may feelings pa rin siya kay Anne? Oh please don’t. Kasi kung meron pa, hindi ko alam kung ano sa dalawa ang mas pipiliin ko. My friendship with Zeke? Or my love for Anne?
“We’re here!” Bumaba na kami nun sa bike, tama nga ako at ang gulo na ng buhok ko. Nakita ko kasi yung reflection ko sa salamin na suot nya eh. “Anong nangyari sayo?”
“Kagagawan mo lang naman kasi… Sobrang bilis mo kayang magpatakbo… Mukha na tuloy akong bruha.” Hinawi nya naman yung buhok ko papunta sa likod ng tenga ko.
“Bakit ganyan? Mukhang mas napagod ka pa sakin ah?” Sinabi nya yan ng nakangiti siya. Mukha na ba akong haggard? OMG… Nakakahiya!
“Ah eh… Bakit? Senxa na, wala akong dalang suklay.”
“Hindi yun. Ok pa rin naman yung buhok mo. Namumula ka lang… Dinaig mo pa ko samantalang ako yung may angkas sayo. At ako ang nagba-bike.” What?! Bakit naman ganun maka-react yung mukha ko? Hindi naman niya ako intentionally na niyakap eh. Di naman sadya yun… Teka… Kalma kalma… bumalik ka na sa dati please…
“Ah kasi… Kakatili ko yan… Masyado kasi akong ninenerbyos sayo eh…” Whew… sana lumusot…
“Hehe… Sorry…” Sabay kurot sa pisngi ko… mapula na nga kukurutin pa… “Ok lang… cute ka pa rin naman. Mas cute nga eh. Di na kailangan ng blush-on.” Tama na… baka hindi na bumalik yan sa dati nyang kulay eh… naman…
Bumukas naman yung gate nung isa pang mansion na hinintuan namin…
“Hey! Nandito na pala kayo. Oh?! Si Vince? Teka babe, nag blush-on ka ba?” Lumabas nga si Zeke, at naka-apron pa… tapos yung usual hair-do niya kapag may practice sila na naka pony yung bangs niya. Ang cute!
“Ah… hi-hi-hindi ah… napagod lang.” Yung ngiti ko sa kanya nun para bang nahihiya… Bakit ba ang daming nilang mag tanong? Sunod sunod pa. Trend na ba yan ngayon?
“Tara, pasok na kayo. Hinihintay na kayo dun ni bratzy, ah I mean Ate Mae.”
Pumasok na nga kami sa loob… Maganda rin yung bahay nila… Malaki rin at mukhang mansion… Nandito kami ngayon sa sala si Zeke naman bumalik sa kusina. Nakakatuwa yung sala nila kasi puro picture frame, kadalasan silang dalawa ng Ate niya pero sobrang bata pa nila dito.
Iniwan kong nakaupo sa sofa si Jared kasi gusto kong magtingin tingin ng pictures. Meron pa nga akong nakitang isang picture frame dun, dalawang babae at dalawang lalaki. Yung isang pair dun na babae at lalaki mukhang mas matanda sa isa pang pair. Familiar yung mga mukha nila kasi yung mas batang lalaki dun si Jared, yung mas matandang babae, si Mae siguro, yung mas matandang lalaki may hawig kay Jared, kaanu-ano niya kaya? Kuya niya? Teka, bakit wala dito si Zeke?
“ANNE!!!” May bigla namang dumamba sakin. Akala ko kung sino, si Ate Mae pala. “It’s good to see you again!” Nagbeso naman siya sakin. Parang kanina lang naman nagkita kami sa school nung bumisita siya eh.
“Good Evening po.” 6pm na kasi. Napansin nya yatang may tinitignan ako sa isang side table nila.
“Oh… Do you like it?...” Ngumiti lang ako sa kanya at siya naman nagreply lang din ng ngiti… kakaibang ngiti…
“That was more or less 10 years ago, don’t get me wrong about my age, I’m just 19 ok. That was a family picture.” What?! 19 na siya? Eh mukha ngang mas matanda pa si Zeke eh. Pero matangkad din siya. Pinakilala niya isa-isa yung mga nasa picture. Inuna nya yung dalawang pair na nakatayo.
“This is me… then Jelly, Jam- -, I mean, Jared’s brother…” Nagpatuloy lang siya. Infairness… may pinagmanahan nga ng itsura si Jared at ang pogi din ng kuya nya… haha!!! “Jared…” Tinuro niya yung isang batang may akbay na babae. Kahit bata pa lang cute na. I wonder kung ano na ba ang status nila nung batang babaeng kaakbay niya. Mukha kasing ang sweet nila dito. Naalala ko tuloy yung childhood memories namin ni Gelo. Teka?! Bakit nga pala ako mukhang naiinggit sa batang babaeng katabi nya? Eh kung ako naman ang kasama nya ngayon? Haha!!! Nako… natututo na ko ha… haha!!!
“And this is… Zeke…” Tinuro niya yung batang babaeng nakaupo na akbay-akbay ni Jared.
WHAT?!
ZEKE?!
“Si-si… Zeke? Yan? That girl?!” Di ako makapaniwala?! Yung batang babaeng yun na kanina lang pinagseselosan ko, si Zeke? Ang cute nya… haha!!! Di ko na nga mapigilan yung tawa ko nun. Hahaha!!!!
“Oo! Si Zeke nga yan. Lakas kasi mang trip nitong si Mae eh.” Bigla namang sumulpot sa tabi namin si Jared. “Naglalaro kami nyan ng bahay-bahayan. Si kuya yung tatay siya naman ang nanay at kami ni Zeke ang magkapatid.”
“I really wanted to have a baby sister and a baby girl as well so… so I…” Di na makapagsalita si Ate Mae kasi mukhang pinpigilan na nya yung tawa niya…
“Kaya dinamitan niya si Zeke nang pambabae at minake-up-an pa.” sabay tawa naman naming tatlo. Kasi yung itsura dun ni Zeke, mukha talagang babae. Naka red kasi siya na dress, polka dots pa tapos naka suot pa siya ng headband na may malaking ribbon tapos may extension yun na black curly hair kaya nagmukha talagang babae yung itsura niya.
“Just imagine a 7 year old boy wearing those stuff. And the thing is, instead of stopping us, he was the one insisting to put a lipstick and a blush-on on him.” Sabi ni Ate Mae.
Nagtawanan ulit kami nun…
“Hoy hoy hoy! Anong kaguluhan yan at bakit kayo tawa ng ta- -??! ........................................................................... MAE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” Nakita na nga ni Zeke yung sanhi ng pagtatawanan namin, at ngayon naghahabulan na sila sa buong bahay nila at nakarating na nga sila sa second floor… at pagbaba nila…
“Jelly Ace!!! Inaaway ako ni Zeke!!!” Nasa likod na si Ate Mae nung lalaking mukhang koreano habang nakahawak siya dun sa damit.
“Kuya?!”
“Oh! Jared? Nandito na pala kayo…”
“Nagtatagalog ka?!” Napahinto yung paghampas ng unan ni Zeke sa ate nya. Teka, ang daming revelations ngayon ah. Una yung sa picture; pangalawa, sa kuya ni Jared at pangatlo, sa pagtatagalog ni Mae.
“Yeah! I told you I’m not good at it but I didn’t say that I can’t speak the language.” Nag-grin naman yung ate niya. By the way, lahat kami nasa sala na nang mga panahong to.
“Nak ng tokwa! Mag-iisang linggo ka na dito ngayon ka lang nagtagalog?! Pinahirapan mo lang ako jan sa kaka-english mo?!” Napakamot naman si Zeke ng ulo niya na parang pabirong nayayamot. Di naman siya mukhang galit eh.
“Haven’t you noticed that I could understand you even if you’re talking to me in straight Filipino? And when you’re at school, manang, Ate Memang and I are conversing in Filipino. Let’s say I just want to piss you off… hehe… kidding… It’s a good practice, you know. Para masanay ka mag-English. It’ll be useful.” Sabagay may point si Ate Mae dun. Kasi kung masasanay kang makipag-usap in English, mahahasa ka at later on hindi ka na mauutal at higit sa lahat useful yun in and out of the school lalo pag-nag-apply ka na ng trabaho. Ooops… masyado na kong napapalayo sa usapan. “And, mom and dad are still teaching me about our culture and they never fail to atleast talk to me once in a while in Filipino.”
Nagkatinginan na lang kami pare-pareho kasi nakakatawa yung itsura ni Zeke na para bang napagkaisahan namin siya.
“Ikaw kuya? Kelan ka pa nandito?” Si Jared naman yung bumasag ng kaguluhan namin.
“Kanina pa. Tinawagan ako ni Mae kagabi eh. Pinapapunta ako dito. Since wala naman akong gagawin bukas at wala rin namang pasok, pumunta na ko. Alam naman ni mommy na nandito ako eh. Kanina pa nga ko sa kwarto ni Zeke eh.” Teka parang na-oOP na ko sa kanila ah… Di ko naman kasi sila ganun katagal na kakilala.
“Ah! By the way, Kuya si Anne nga pala, Anne si Kuya Jed.” Nakipag shake hands naman siya sakin. Mukha namang mabait din siya tulad ni Jared.
“Kuya Jed??! Bakit--…”
“Bakit Jelly Ace?” Sabi ko nga si Jared magpapatuloy nung sasabihin ko eh… Nag-butt- in naman bigla yung kuya niya.
“I’m Jelly Ace… He’s Jam… Pansin mo puro pagkain? Puro sweets? Matakaw kasi si Mae eh. Pero di naman tumataba.” Wow! Buti pa siya… Ako kasi palibhasa pag sobra sobra na talaga kinakain ko, nag-gagain na ng weight. Pero ganun pa man, mabilis namang bumalik sa dati.
“Hindi kaya! Those are your names. I just combined it. Jared Emmanuel, Jamm. Jed Elijah, Jelly. I just added an ACE. Bagay naman sayo eh.”
Dahil nga sa walang katapusang explanasyon sa mga katanungan, which is mabababaw lang naman na mga tanong tungkol sa kanila, nakatayo pa rin kami dun sa gitna ng sala nila. Nasa kalagitnaan ng pageexplain nun si ate Mae tungkol sa nabuo niyang mga nicknames nina Jared at Kuya Jed nang biglang may bumusina…
“Mam, sir, may dumating po ulit kayong bisita.” Baka si Gelo na yan…
“Anne! Baka si Vince na yan.” Si Zeke yung lumapit dun sa may pinto para salubungin kung sino man yung dadating. Sana si Gelo na nga.
“Ui pre! Bakit ngayon ka lang?” Yey! Si Gelo nga! “Nga pala, Vince, ate ko.”
“You are Anne’s bestfriend right? Call me Ate Mae… Nice meeting you.”
“Hello po.” Nag-beso sa kanya si Ate Mae. Haha! Itsura mo nga Gelo! Haha!!!
“Kuya naman ni Jared, si Kuya Jed.” Nagshake hands silang dalawa.
“Sir, mam, nakahanda na po yung dinner nyo.”
“Let’s go.” Niyaya na kami ni Ate Mae papunta sa dining area nila.
Naupo na kaming lahat… ganito yung pwesto:
Kami ni Gelo ang magkatabi tapos si Ate Mae at Kuya Jed. So magkakatapat kaming apat. Si Zeke naman tsaka si Jared sa magkabilang kabisera.
Ang sweet naman nitong dalawang ‘to… Hmmm… I smell something fishy… Sila kaya?
Dumating naman si manang at sinerve yung pagkain.
Wow! Ang sarap ng ulam… Sinigang na Baboy… Favorite ko ‘to!
“Anne, favorite mo yan di ba? Hinay hinay lang ha…” Gelo naman masyado akong binubuking… napapalakas kasi talaga ang kain ko lalo na kapag yun ang ulam… ^^
“Ui! Favorite mo rin yan? It looks like we have so many things in common. So tell me more about yourself.” Ah… Eh… ano namang ikukwento ko sa kanya? Eh parang wala namang interesting sa buhay ko.
“Uhm.. only child lang po ako but I’ve never felt that way coz ever since I was born, magkasama na kami ni Gelo. Sabay na kaming lumaki.”
“By the way, who’s Gelo? Bakit di mo siya sinama dito?” Nagtaas naman nun ng kamay si Gelo.
“I’m also Gelo. Vince Angelo po and Baby Claire’s the only one who can call me Gelo…… Ooops… Sorry, I think I just hit the bull’s eye. Patay…” Yung ngiti nya napalitan ng ‘Deadz ako! Lagot!’ na itsura. Aba! Dapat lang… at pasalamat ka dahil nasa may hapag kainan tayo dahil kung hindi, baka kanina pa bugbog sarado sakin. OMG! Lahat sila nakatingin na sakin.
“Hi Baby Claire…” At nagsabay sabay pa sila… naman! Tinititigan ko na talaga si Gelo nun… Humanda ka talaga saking mokong ka…
“Ah… Pre! Sa tingin ko kailangan na nating magpalit ng pwesto. Baka hindi na ako makauwi ng buhay eh…”
JARED’s POV
“Hi Baby Claire…” Ang cute ng tawagan nila. Haha!!! Pero nagseselos ako… Kasi wala akong tawag sa kanya na masasabi kong ako lang ang tumatawag sa kanya ng ganun at ako lang ang may karapatang tawagin siya ng ganun.
Nakita ko si Anne nun namumula na naman. Malamang sa sobrang hiya. Ang sama na ng tingin nya nun kay Gelo, yung tingin na parang nagbabanta na… Haha! Tapos yung hawak niya sa tinidor, masyado nang mahigpit. Lalo siyang nagiging cute kapag nainis. Haha!!!
“Ah… Pre! Sa tingin ko kailangan na nating magpalit ng pwesto. Baka hindi na ako makauwi ng buhay eh…” At nakipagpalit na nga siya sakin…
“Oh wait! Are you guys wearing a couple shirt?” Napatingin naman kami nun kay Ate Mae? Sino naman yun? Sabay nguso niya sakin and then kay Anne. Kami naman ni Anne nagkatinginan lang tapos. Napatingin ako sa damit niya at siya naman sakin.
“Hindi po!” (sabay) Napatayo naman kami pareho at sabay na sabay din nagsalita.
“And your pants are of the same hue. Nag-usap kayo?”
“Hindi po talaga!” Sabay ulit kami… naman…
“Aiyee…” At nang-asar talaga sila… Pareho kasi kaming naka pink. Tapos yung design ng shirt niya girly na heart na may wings. Ako naman yung parang tribal lang na design ng wings. Tapos pareho pang beige yung kulay ng pants namin. Mas light lang yung sa kanya.
“Excuse me… Mag-rerefill lang ako ng juice.” Teka, nagkataon lang ba o umiwas talaga si Zeke. Does it mean may feelings pa rin siya kay Anne? Oh please don’t. Kasi kung meron pa, hindi ko alam kung ano sa dalawa ang mas pipiliin ko. My friendship with Zeke? Or my love for Anne?
HTML Comment Box is loading comments...
|