IN SEARCH
CHAPTER 15-- Sa may Fire Exit
“All club meetings and practices are cancelled for one month, this month of September due to some conflicting schedules on your academic activities. I am hoping for your kind consideration.”
“WHAT?!” Siyempre lahat ng mga kaklase ko nagreact kasama ako. Rinig mo din yung reaksyon ng iba pang mga students sa ibang classroom.
Maraming nadismaya, marami din naman ang nagdiwang kasi yung practice at meetings na inaabot ng gabi eh mawawala atleast for a month. Kahit na maraming nagrereklamo, wala naman kaming magawa kasi yun yung napagdesisyunan ng administration. So ang buong September ay nakalaan only for academics. So matagal pa bago ako makapanuod ng practice nila Jared.
Ngayon ko lang napagtanto na ok lang din pala yung naging decision na ganun, lalo sa mga seniors kasi meron pala kaming NCAE (assessment examination ng lahat ng napag-aralan since first year high). Kaya all in all, meron kaming 3 weeks review every after regular class kaya may 1 hour na dagdag sa normal class schedule namin. Everyday, iba-iba yung subject. Merong 3 days na nakalaan for mock exam, 1 day para sa pahinga at yung most awaited, I guess... Sept. 28, Friday. Walang pasok from all level except for all fourth year students.
6:00 pa lang ng umaga nasa school na kami kahit 7:00 pa mag-s-start yung exam. Mahirap na baka ma-late. Nagbaon na rin kami ng pagkain kasi hindi kami allowed na bumaba hanggat hindi tapos yung exam. Konti pa lang yung tao kaya nagkaron pa kami ng time para magmasid sa palgid.
“Anne! Hiwalay pala tayo ng room.”
“Ano?!”
“Arranged alphabetically ehh. Kayo ni Jared ang mag-ka-room.”
“San ka? 305 kami.”
“402”
Sa may di kalayuan, nakita ko na si Jared na naglalakad.
“Good luck satin. ^^” Aba! Kampanteng kampante ah. Mukhang aral na aral.
Lahat kami nakapwesto na, 15 minutes na lang kasi magsisimula na. Hinanda ko na rin yung pambura at mga lapis ko. Mga lapis, 3 kasi yun, hindi naman ako masyadong ready. May pantasa rin akong dinala in case of emergency. Kahit naman ganito ako at hindi ako aktib-aktiban sa ibang mga klase, ayoko rin namang bumababa yung grades ko.
Dumating na din yung proctor, after nyang i-distribute yung mga test booklets and answer sheets at magbigay ng brief instruction, nagsimula na kami.
Natapos ang first half, lunch break. Bawal bumaba. Kung lalabas, hanggang labas lang ng classroom and bawal mangapitbahay.
“Oh Great!” sa dinami dami ng pwedeng kalimutan, yung mineral water ko pa. Naman! I can survive without food, but without water, I’m cho-o-k-k-iing!
“Hey! Drink this.”
“Thanks”
“Ayos ka na ba? Hinayhinay lang kasi…” Nakakahiya naman, baka isipin nyang ang takaw takaw ko… di naman talaga ako nagmamadaling kumain, it’s just that ayoko namang ako na lang ang maiwang kumakain dito sa room. Konti lang ang time, at para sa kaalaman ng nakakarami, mabagal akong kumain.
“Sige sayo na yan. Wag ka kasing magmadali, wala namang humahabol sayo eh.” Tinabihan nya ako sa pagkain. Tumingin lang ako sa kanya. Wala lang, na-feel ko lang tignan siya.
“Why?”
“You have a—uhm… there.” Tumuro ako sa may pisngi nya.
“Joke lang! ^^” Sabay tawa ko ng malakas. Wala naman kasi talaga. Wala na kong maidahilan eh, nahuli nya na kong nakatingin sa kanya. Yun na lang ang lusot ko.
“Nice try, Ms. Javier.” Nag-smirk na lang siya sakin. Ayoko talaga ng ganitong feeling na na-i-stun ako sa kanya. Kasalanan ko na naman, lumalandi na naman ako. Hehe.. sorry lang…. di ko maiwasan eeh… babae rin naman ako and its normal. I’m HUMAN…
Niligpit ko na yung baunan ko, siya naman ganun din tapos lumapit siya ulit sakin.
“Anne!” may hinagis siya sakin. Whoah! Ferrero 16’s. Ang mahal nito! Infairness… ang hilig nya talagang maghagis ng kung anu-anong bagay sakin. Lalo na pagkain. ^^
“Dumating kasi yung package kagabi, hmm, sana magustuhan mo.”
“Oo naman! Salamat ha…” sana naman hindi mo muna sinabi para kahit naman papano nag-assume ako diba? ^^Sheez, Anne! Alam ko sabi ni Gelo hindi ka raw tulad nang iba na nag-fifirst move sa guy. Eh bakit sa iniisip mo pa lang yun na nga ang nangyayari? Stupid! Erase erase…
Atlast! It’s done! Makikita rin daw namin yung results probably on January. Hindi naman siya ganun kaimportante kapag mag-aaply ka for college, pero ok din yun kasi pwede mong gawing basis sa pagkuha mo ng course yung magiging result nun.
……………
Yehey! Lahat naman ng 4th year ang walang pasok ngayong Monday, pinagbigyan na kami since ilang weeks din kaming puro aral. As usual, tambay na naman ako sa bahay. Maaga akong nagising,since Monday nga, gumana na naman yung body clock ko, wala namang pasok kaya natulog na lang ulit ako. Nagising ulit ako ng mga bandang 7:30, maaga pa talaga kaya tumulong na muna ako kay mommy na mag-linis ng bahay. Si daddy naman nag-eempake kasi maya- maya aalis na din siya, meron daw kasi silang project research and seminar sa Singapore.
Natapos na ako sa lahat ng dapat gawin. Wala namang assignment na dapat gawin kaya nag DVD marathon na lang muna ako. Niyaya ko si Gelo kanina kaya lang ang dami na naman nyang excuses. If I know nag p-PSP lang or nag o-online games lang yun. Kapag ganun, di mo na siya mapipigilan. Gusto ko sanang magbantay muna ngayon ng shop, baka sakaling, alam mo na, coincidence. No choice, wala na talaga akong magawa, aral na lang muna…
I woke up on my messy bed, with books on the side and pillows on the floor. Nalibang naman ata ako masyado sa pag-aaral kahapon at pati pag didinner nalimutan ko na… Maaga pa masyado para pumasok. Since di na ko nakatulog ulit dahil masyadong marami na ang naitulog ko, pumasok na lang ako ng maaga.
>> Gelo, di na kita pupuntahan. Aga pa eh malamang tulog ka pa sa mga oras na to. Papasok na ko… bye bye… ^^
Ayan natext ko na…. wala na naman akong kasabay pumasok. Mag-sa-sidecar na lang ako…
“Good Morning Lolo Bert!” Binati ko yung guard ng school namin.
“Sobrang napaaga ka naman ngayon ah?”
“Excited na po ulit pumasok eh. Na miss ko agad yung school.” Ngumiti lang si lolo sakin. “Sige po punta na po ko sa room.”
Malamang tahimik pa, walang tao kasi maaga pa. Sumilip muna ko sa room, baka sakaling may mas nauna pa sakin. Fortunately, wala. I’ll just try to get some sleep. Kaso nawala ako sa konsentrasyon ng pag hanap ng antok nung may narinig akong… BLAG!!!
May something na bakal o tunog ng bagay na nahulog sa bakal ang nahulog. Di ako mapakali kaya inusisa ko naman. Sa gilid ng room ko narinig kaya tiyak sa may fire exit yun. Nung papalapit na ko mismo sa pinto, aba nakabukas…
“AHHHHHH!!!!!!!!! Bakit nandito ka? Anong ginagawa mo dito? Kanina ka pa?”
“AHHHHHH!!!!!!!!! Bakit nandito ka? Anong ginagawa mo dito? Kanina ka pa?”
He scared me to death. Naka isa’t kalahating tasa pa naman ako ng kape kanina.
“Napaaga gising ko kaya maaga na kong pumasok. Eh ikaw? Bakit nandito ka na?”
“Trip ko lang pumasok ng maaga ngayon. Haha! What’s up babe?”
“Hay nako Zeke, ang ganda ganda ng gising ko. Wag mo naman sana sirain…” Tinawanan nya lang ako. AB.. tsk tsk…
“Sarap magmuni-muni dito noh? Ganda pa ng view. Tara picture tayo.” Mag-pipicture na sana kami gamit yung phone nya kaya lang…
“What’s with you now?!! Makisama ka naman!…” Sinigawan nya yung phone nya. Aba may pagka-AB nga…
“Ano bang nangyari jan?”
“Bumagsak kanina eh. Itetext nga sana kita kaya lang nandito ka na naman so there’s no need.”
“Eh bakit kanina, gulat na gulat ka nung nakita mo ko? Daig mo pa nga ang nakakita ng multo eeh.”
“Iniisip pa lang kasi kita nun, eh bigla kang sumulpot.”
“Haha!!! Kung nakita mo lang yung itsura mo kanina. Nakakatawa ka!”
“Parang ikaw hindi.” Sabay tawa naman naming dalawa. Ewan ko ba natutuwa talaga ako kapag kasama ko rin si Zeke… Ang saya nya kasama, parang kahit wala siyang ginagawang nakakatawa, natatawa pa rin ako sa kanya. Ang kulit nya kasi. Kaya nga crush na crush siya ng mga babae dito dahil sa lahat ng Mr. Pop-U dito, siya ang pinaka malakas ang sense of humor, friendly, at hindi suplado.
Dumadami na yung tao, kailangan na naming bumalik sa classroom, ilang minuto na lang kasi mag-be-bell na…
“Ui Jared!” Tinawag siya ni Zeke. Lumingon naman siya samin. “Bakit ganyan suot mo?” Naka-school uniform kasi siya pero naka-tanggal yung polo kaya naka white shirt lang siya. Halatang pawis siya kasi medyo basa yung shirt nya sa likod at halata yung butil butil ng pawis sa gilid ng noo nya.
“Galing ako sa practice room. Nag rehearse lang ako ng routine.”
“Kanina ka pa pala dito.” Ngumiti lang siya samin. Pero yung ngiti naman nya mukhang walang kasigla- sigla…
Teka, kung galing siya sa practice room, dapat, manggagaling siya sa may hagdan sa right side nitong building, kasi sa kabilang building yun. At kung makikita namin siyang naglalakad, dapat papalapit samin, hindi papalayo dahil ang set-up ng rooms from right to left: stairs, 401, 402, 403, 404 (4th year section A, room namin), CR, then, hallway to fire exit. Oh well, baka nag-CR lang. Ano na naman ba kasing iniisip ko eeh. ‘Bakit Anne, iniisip mo ba na baka pupunta dapat siya ng fire exit, pero dahil nakita nyang kasama mo si Zeke, di na siya tumuloy?’ Oh great?! What was that supposed to mean? Does it really matter to him? Eto na naman ako… Nag-iilusyon na naman ako. Masyado ko naman kasing dinidibdib yung sinabi ni Gelo eeh. ‘--so why don’t you figure it out? Observe.’ Ako naman tuloy yung nagbibigay masyado ng meaning. Stupid…
Nag-alarm na nga. Nasa room na kaming lahat. Si Gelo, dumating na rin sa wakas… Ayun, first subject namin, Physics, as usual kada may matatapos na topic, short quiz. Buti na lang at nagawa kong nakinig ng matino ngayon.
As for Jared…
“All club meetings and practices are cancelled for one month, this month of September due to some conflicting schedules on your academic activities. I am hoping for your kind consideration.”
“WHAT?!” Siyempre lahat ng mga kaklase ko nagreact kasama ako. Rinig mo din yung reaksyon ng iba pang mga students sa ibang classroom.
Maraming nadismaya, marami din naman ang nagdiwang kasi yung practice at meetings na inaabot ng gabi eh mawawala atleast for a month. Kahit na maraming nagrereklamo, wala naman kaming magawa kasi yun yung napagdesisyunan ng administration. So ang buong September ay nakalaan only for academics. So matagal pa bago ako makapanuod ng practice nila Jared.
Ngayon ko lang napagtanto na ok lang din pala yung naging decision na ganun, lalo sa mga seniors kasi meron pala kaming NCAE (assessment examination ng lahat ng napag-aralan since first year high). Kaya all in all, meron kaming 3 weeks review every after regular class kaya may 1 hour na dagdag sa normal class schedule namin. Everyday, iba-iba yung subject. Merong 3 days na nakalaan for mock exam, 1 day para sa pahinga at yung most awaited, I guess... Sept. 28, Friday. Walang pasok from all level except for all fourth year students.
6:00 pa lang ng umaga nasa school na kami kahit 7:00 pa mag-s-start yung exam. Mahirap na baka ma-late. Nagbaon na rin kami ng pagkain kasi hindi kami allowed na bumaba hanggat hindi tapos yung exam. Konti pa lang yung tao kaya nagkaron pa kami ng time para magmasid sa palgid.
“Anne! Hiwalay pala tayo ng room.”
“Ano?!”
“Arranged alphabetically ehh. Kayo ni Jared ang mag-ka-room.”
“San ka? 305 kami.”
“402”
Sa may di kalayuan, nakita ko na si Jared na naglalakad.
“Good luck satin. ^^” Aba! Kampanteng kampante ah. Mukhang aral na aral.
Lahat kami nakapwesto na, 15 minutes na lang kasi magsisimula na. Hinanda ko na rin yung pambura at mga lapis ko. Mga lapis, 3 kasi yun, hindi naman ako masyadong ready. May pantasa rin akong dinala in case of emergency. Kahit naman ganito ako at hindi ako aktib-aktiban sa ibang mga klase, ayoko rin namang bumababa yung grades ko.
Dumating na din yung proctor, after nyang i-distribute yung mga test booklets and answer sheets at magbigay ng brief instruction, nagsimula na kami.
Natapos ang first half, lunch break. Bawal bumaba. Kung lalabas, hanggang labas lang ng classroom and bawal mangapitbahay.
“Oh Great!” sa dinami dami ng pwedeng kalimutan, yung mineral water ko pa. Naman! I can survive without food, but without water, I’m cho-o-k-k-iing!
“Hey! Drink this.”
“Thanks”
“Ayos ka na ba? Hinayhinay lang kasi…” Nakakahiya naman, baka isipin nyang ang takaw takaw ko… di naman talaga ako nagmamadaling kumain, it’s just that ayoko namang ako na lang ang maiwang kumakain dito sa room. Konti lang ang time, at para sa kaalaman ng nakakarami, mabagal akong kumain.
“Sige sayo na yan. Wag ka kasing magmadali, wala namang humahabol sayo eh.” Tinabihan nya ako sa pagkain. Tumingin lang ako sa kanya. Wala lang, na-feel ko lang tignan siya.
“Why?”
“You have a—uhm… there.” Tumuro ako sa may pisngi nya.
“Joke lang! ^^” Sabay tawa ko ng malakas. Wala naman kasi talaga. Wala na kong maidahilan eh, nahuli nya na kong nakatingin sa kanya. Yun na lang ang lusot ko.
“Nice try, Ms. Javier.” Nag-smirk na lang siya sakin. Ayoko talaga ng ganitong feeling na na-i-stun ako sa kanya. Kasalanan ko na naman, lumalandi na naman ako. Hehe.. sorry lang…. di ko maiwasan eeh… babae rin naman ako and its normal. I’m HUMAN…
Niligpit ko na yung baunan ko, siya naman ganun din tapos lumapit siya ulit sakin.
“Anne!” may hinagis siya sakin. Whoah! Ferrero 16’s. Ang mahal nito! Infairness… ang hilig nya talagang maghagis ng kung anu-anong bagay sakin. Lalo na pagkain. ^^
“Dumating kasi yung package kagabi, hmm, sana magustuhan mo.”
“Oo naman! Salamat ha…” sana naman hindi mo muna sinabi para kahit naman papano nag-assume ako diba? ^^Sheez, Anne! Alam ko sabi ni Gelo hindi ka raw tulad nang iba na nag-fifirst move sa guy. Eh bakit sa iniisip mo pa lang yun na nga ang nangyayari? Stupid! Erase erase…
Atlast! It’s done! Makikita rin daw namin yung results probably on January. Hindi naman siya ganun kaimportante kapag mag-aaply ka for college, pero ok din yun kasi pwede mong gawing basis sa pagkuha mo ng course yung magiging result nun.
……………
Yehey! Lahat naman ng 4th year ang walang pasok ngayong Monday, pinagbigyan na kami since ilang weeks din kaming puro aral. As usual, tambay na naman ako sa bahay. Maaga akong nagising,since Monday nga, gumana na naman yung body clock ko, wala namang pasok kaya natulog na lang ulit ako. Nagising ulit ako ng mga bandang 7:30, maaga pa talaga kaya tumulong na muna ako kay mommy na mag-linis ng bahay. Si daddy naman nag-eempake kasi maya- maya aalis na din siya, meron daw kasi silang project research and seminar sa Singapore.
Natapos na ako sa lahat ng dapat gawin. Wala namang assignment na dapat gawin kaya nag DVD marathon na lang muna ako. Niyaya ko si Gelo kanina kaya lang ang dami na naman nyang excuses. If I know nag p-PSP lang or nag o-online games lang yun. Kapag ganun, di mo na siya mapipigilan. Gusto ko sanang magbantay muna ngayon ng shop, baka sakaling, alam mo na, coincidence. No choice, wala na talaga akong magawa, aral na lang muna…
I woke up on my messy bed, with books on the side and pillows on the floor. Nalibang naman ata ako masyado sa pag-aaral kahapon at pati pag didinner nalimutan ko na… Maaga pa masyado para pumasok. Since di na ko nakatulog ulit dahil masyadong marami na ang naitulog ko, pumasok na lang ako ng maaga.
>> Gelo, di na kita pupuntahan. Aga pa eh malamang tulog ka pa sa mga oras na to. Papasok na ko… bye bye… ^^
Ayan natext ko na…. wala na naman akong kasabay pumasok. Mag-sa-sidecar na lang ako…
“Good Morning Lolo Bert!” Binati ko yung guard ng school namin.
“Sobrang napaaga ka naman ngayon ah?”
“Excited na po ulit pumasok eh. Na miss ko agad yung school.” Ngumiti lang si lolo sakin. “Sige po punta na po ko sa room.”
Malamang tahimik pa, walang tao kasi maaga pa. Sumilip muna ko sa room, baka sakaling may mas nauna pa sakin. Fortunately, wala. I’ll just try to get some sleep. Kaso nawala ako sa konsentrasyon ng pag hanap ng antok nung may narinig akong… BLAG!!!
May something na bakal o tunog ng bagay na nahulog sa bakal ang nahulog. Di ako mapakali kaya inusisa ko naman. Sa gilid ng room ko narinig kaya tiyak sa may fire exit yun. Nung papalapit na ko mismo sa pinto, aba nakabukas…
“AHHHHHH!!!!!!!!! Bakit nandito ka? Anong ginagawa mo dito? Kanina ka pa?”
“AHHHHHH!!!!!!!!! Bakit nandito ka? Anong ginagawa mo dito? Kanina ka pa?”
He scared me to death. Naka isa’t kalahating tasa pa naman ako ng kape kanina.
“Napaaga gising ko kaya maaga na kong pumasok. Eh ikaw? Bakit nandito ka na?”
“Trip ko lang pumasok ng maaga ngayon. Haha! What’s up babe?”
“Hay nako Zeke, ang ganda ganda ng gising ko. Wag mo naman sana sirain…” Tinawanan nya lang ako. AB.. tsk tsk…
“Sarap magmuni-muni dito noh? Ganda pa ng view. Tara picture tayo.” Mag-pipicture na sana kami gamit yung phone nya kaya lang…
“What’s with you now?!! Makisama ka naman!…” Sinigawan nya yung phone nya. Aba may pagka-AB nga…
“Ano bang nangyari jan?”
“Bumagsak kanina eh. Itetext nga sana kita kaya lang nandito ka na naman so there’s no need.”
“Eh bakit kanina, gulat na gulat ka nung nakita mo ko? Daig mo pa nga ang nakakita ng multo eeh.”
“Iniisip pa lang kasi kita nun, eh bigla kang sumulpot.”
“Haha!!! Kung nakita mo lang yung itsura mo kanina. Nakakatawa ka!”
“Parang ikaw hindi.” Sabay tawa naman naming dalawa. Ewan ko ba natutuwa talaga ako kapag kasama ko rin si Zeke… Ang saya nya kasama, parang kahit wala siyang ginagawang nakakatawa, natatawa pa rin ako sa kanya. Ang kulit nya kasi. Kaya nga crush na crush siya ng mga babae dito dahil sa lahat ng Mr. Pop-U dito, siya ang pinaka malakas ang sense of humor, friendly, at hindi suplado.
Dumadami na yung tao, kailangan na naming bumalik sa classroom, ilang minuto na lang kasi mag-be-bell na…
“Ui Jared!” Tinawag siya ni Zeke. Lumingon naman siya samin. “Bakit ganyan suot mo?” Naka-school uniform kasi siya pero naka-tanggal yung polo kaya naka white shirt lang siya. Halatang pawis siya kasi medyo basa yung shirt nya sa likod at halata yung butil butil ng pawis sa gilid ng noo nya.
“Galing ako sa practice room. Nag rehearse lang ako ng routine.”
“Kanina ka pa pala dito.” Ngumiti lang siya samin. Pero yung ngiti naman nya mukhang walang kasigla- sigla…
Teka, kung galing siya sa practice room, dapat, manggagaling siya sa may hagdan sa right side nitong building, kasi sa kabilang building yun. At kung makikita namin siyang naglalakad, dapat papalapit samin, hindi papalayo dahil ang set-up ng rooms from right to left: stairs, 401, 402, 403, 404 (4th year section A, room namin), CR, then, hallway to fire exit. Oh well, baka nag-CR lang. Ano na naman ba kasing iniisip ko eeh. ‘Bakit Anne, iniisip mo ba na baka pupunta dapat siya ng fire exit, pero dahil nakita nyang kasama mo si Zeke, di na siya tumuloy?’ Oh great?! What was that supposed to mean? Does it really matter to him? Eto na naman ako… Nag-iilusyon na naman ako. Masyado ko naman kasing dinidibdib yung sinabi ni Gelo eeh. ‘--so why don’t you figure it out? Observe.’ Ako naman tuloy yung nagbibigay masyado ng meaning. Stupid…
Nag-alarm na nga. Nasa room na kaming lahat. Si Gelo, dumating na rin sa wakas… Ayun, first subject namin, Physics, as usual kada may matatapos na topic, short quiz. Buti na lang at nagawa kong nakinig ng matino ngayon.
As for Jared…
HTML Comment Box is loading comments...
|