Wala namang kwenta 'tong post na to. gusto ko lang i-share kasi 'it's crazy' for real! di kasi ako yung tipo ng taong sobrang magastos unless may gusto talagang pagkagastusan kaya most of the time kung hindi sakto yung dala kong pera tuwing may lakad, sumosobra din naman kaya lang, sobrang sapat lang din naman.
dalawang beses ko nang naexperience to. Pero masasabi kong mas malala nung wednesday. kasi nung last time, P20 pa yung pera ko nun at may kasama ako nun. this time it's worse kasi ako lang mag-isa and guess what, P120 yung dala ko at lahat yun nalagas sa pamasahe pa lang. hindi ko naman ineexpect na ganun kalaki yung magagastos ko, magpabalikbalik ba naman ako, sakay dito. sakay doon, balik dito, balik doon.
may i-mimeet kasi akong friend that time dahil may ibibigay ako sa kanya. una, pumunta ko sa bahay nila, wala pa raw siya kaya naisipan kong pumunta sa work niya, pag dating ko naman dun, halos kakaalis lang nya. pagkarnig ko sa sinabi nilang kakaalis lang daw niya, parang di na ako makakilos sa kinatatayuan ko. pano ba naman P25? kulang yun pamasahe sa trike at jeep. yun ang akala ko. good thing naka super unli ako nun at may spare na load for all network kaya nasabihan ko siyang magpalit ng sim para matawagan ko siya. pagkasabi nyang P9 lang yung pamasahe palabas sa trike nag-lighten up naman yung mukha ko. ayos yun dahil makakauwi pa ako ng buhay. ayun nga, tumuloy na ko sa kanila at pagdating ko dun, tinawanan pa nga ako. oh great!
P9 na lang talaga ang natira sa purse ko nun. samahan mo pa ng token ng Tom's world na wala namang maitutulong sa ngayon. di pa pala dito nagtatapos ang journey ko. sasamahan ko pa pala siya. syempre, libre naman na ko kasi alam nyang wala na talagang mapipiga yung bulsa ko. nakarating kami ng Trece, kumain sa Jollibee, sumakay sa airconditioned bus, at lahat yun libre nya. Lucky me! ^^ di pa ulit pala tapos kasi nagpapasama pa siya sa SM. sabi ko uuwi na ko kasi wala na talaga akong pera, yung P9 na yun, pede ko na pang-jeep. di naman siya pumayag, ano pa nga bang palag ko? sabi nya sakin mauna na daw ako dun dahil may kailangan lang siyang tapusin sa work niya, bibigyan na lang nya ako ng pangkain ko at pang laro sa quantum. hello?! ako mag-isa? di naman kaya mauta ako nun. tsaka, nahihiya na ko. sabi ko dun na lang muna ako sa school, tatambay ako sa ERS (computer lab na extension ng library sa la salle). dahil nga sa kulang pa din yung pera ko, binigyan niya ko ng P50.
sandali lang naman ako naghintay. mga 1 and a half hour lang. di naman ako nainip kasi may pinagkaabalahan naman ako dun. nung tumawag siya sakin, ayun, senyales na pumunta na ko sa SM. halos magkasabay lang kami dumating nun. nag-ikot muna kami bago nag grocery ng mga dadalhin naming baon para sa isa pa naming gala. nung mapagod, kumain naman kami sa KFC, double down and krusher lang naman. ^^ busog much talaga ako.
ayun.... umuwi na rin kami pagkatapos. at dito na rin nagtatapos ang story ng P9 ko. wait up. sa P50 na binigay nya sakin, may sukli pang P30 yun. balak ko pa ngang isauli kaso ayaw nyang tanggapin at magagalit daw siya sakin. oh well, grasya na bakit tatanggihan ko pa? that ends my story...
ganyan kalayo ang mararating ng P9 mo kung malakas ka sa kaibigan mo. chos! ^^
balang araw ako naman ang gagawa nun. and that's a kind thing.
dalawang beses ko nang naexperience to. Pero masasabi kong mas malala nung wednesday. kasi nung last time, P20 pa yung pera ko nun at may kasama ako nun. this time it's worse kasi ako lang mag-isa and guess what, P120 yung dala ko at lahat yun nalagas sa pamasahe pa lang. hindi ko naman ineexpect na ganun kalaki yung magagastos ko, magpabalikbalik ba naman ako, sakay dito. sakay doon, balik dito, balik doon.
may i-mimeet kasi akong friend that time dahil may ibibigay ako sa kanya. una, pumunta ko sa bahay nila, wala pa raw siya kaya naisipan kong pumunta sa work niya, pag dating ko naman dun, halos kakaalis lang nya. pagkarnig ko sa sinabi nilang kakaalis lang daw niya, parang di na ako makakilos sa kinatatayuan ko. pano ba naman P25? kulang yun pamasahe sa trike at jeep. yun ang akala ko. good thing naka super unli ako nun at may spare na load for all network kaya nasabihan ko siyang magpalit ng sim para matawagan ko siya. pagkasabi nyang P9 lang yung pamasahe palabas sa trike nag-lighten up naman yung mukha ko. ayos yun dahil makakauwi pa ako ng buhay. ayun nga, tumuloy na ko sa kanila at pagdating ko dun, tinawanan pa nga ako. oh great!
P9 na lang talaga ang natira sa purse ko nun. samahan mo pa ng token ng Tom's world na wala namang maitutulong sa ngayon. di pa pala dito nagtatapos ang journey ko. sasamahan ko pa pala siya. syempre, libre naman na ko kasi alam nyang wala na talagang mapipiga yung bulsa ko. nakarating kami ng Trece, kumain sa Jollibee, sumakay sa airconditioned bus, at lahat yun libre nya. Lucky me! ^^ di pa ulit pala tapos kasi nagpapasama pa siya sa SM. sabi ko uuwi na ko kasi wala na talaga akong pera, yung P9 na yun, pede ko na pang-jeep. di naman siya pumayag, ano pa nga bang palag ko? sabi nya sakin mauna na daw ako dun dahil may kailangan lang siyang tapusin sa work niya, bibigyan na lang nya ako ng pangkain ko at pang laro sa quantum. hello?! ako mag-isa? di naman kaya mauta ako nun. tsaka, nahihiya na ko. sabi ko dun na lang muna ako sa school, tatambay ako sa ERS (computer lab na extension ng library sa la salle). dahil nga sa kulang pa din yung pera ko, binigyan niya ko ng P50.
sandali lang naman ako naghintay. mga 1 and a half hour lang. di naman ako nainip kasi may pinagkaabalahan naman ako dun. nung tumawag siya sakin, ayun, senyales na pumunta na ko sa SM. halos magkasabay lang kami dumating nun. nag-ikot muna kami bago nag grocery ng mga dadalhin naming baon para sa isa pa naming gala. nung mapagod, kumain naman kami sa KFC, double down and krusher lang naman. ^^ busog much talaga ako.
ayun.... umuwi na rin kami pagkatapos. at dito na rin nagtatapos ang story ng P9 ko. wait up. sa P50 na binigay nya sakin, may sukli pang P30 yun. balak ko pa ngang isauli kaso ayaw nyang tanggapin at magagalit daw siya sakin. oh well, grasya na bakit tatanggihan ko pa? that ends my story...
ganyan kalayo ang mararating ng P9 mo kung malakas ka sa kaibigan mo. chos! ^^
balang araw ako naman ang gagawa nun. and that's a kind thing.